Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 grudnia 2014 r., sygn. VIII SA/Wa 710/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Nawrot, Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Fularski (sprawozdawca), Sędzia WSA Cezary Kosterna, Protokolant Specjalista Ilona Obara, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi M. J. i Wspólników Spółka jawna "[...]" na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...]kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w transporcie drogowym oddala skargę.

Uzasadnienie

Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267, dalej jako "K.pa."), art. 4 pkt 22 lit. h, art. 92a, art. 92b, art. 92c ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 1414, dalej jako "ustawa o transporcie drogowym"), lp. 5.2 załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym, art. 7 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. UE L 102 z 11.04.2006) (dalej jako "rozporządzenie nr 561/2006"), utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z [...] stycznia 2014 r. nr [...], o nałożeniu na M.J. i Wspólników Spółka Jawna [...] z siedzibą w D. (dalej jako "spółka" lub "strona") kary pieniężnej w wysokości [...] złotych.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy w pierwszej kolejności wskazał, że podstawę faktyczną powyższego rozstrzygnięcia stanowi przekroczenie maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez wymaganej przerwy. Powyższe stwierdzono w dniu [...] listopada 2013 r. podczas kontroli drogowej na odcinku drogi krajowej nr [...], w miejscowości S., samochodu ciężarowego marki [...] o nr rej. [...] wraz z naczepą marki [...] o numerze rejestracyjnym [...]. Pojazdem kierował Ł. D.. Pojazdem wykonywany był krajowy niezarobkowy przewóz drogowy rzeczy w imieniu spółki. Przebieg kontroli został utrwalony w protokole kontroli nr [...]. Organ I instancji decyzją z dnia [...] stycznia 2014 r., nr [...] nałożył na spółkę karę pieniężną w wysokości [...] złotych. Pismem z dnia [...] stycznia 2014 r. strona wniosła odwołanie, podnosząc, że decyzja organu I instancji jest merytorycznie niezasadna. Zdaniem odwołującej się za zaistnienie wykroczeń drogowych stwierdzonych podczas kontroli drogowej całkowitą odpowiedzialność ponosi kierowca, który to nie dopilnował przestrzegania zasad dotyczących czasu pracy kierowcy.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00