Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 grudnia 2015 r., sygn. VI SA/Wa 1843/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Sędzia WSA Andrzej Wieczorek (spr.) Protokolant sekr. sąd. Jarosław Kielczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi N. GmbH, Niemcy na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę w całości

Uzasadnienie

Główny Inspektor Transportu Drogowego (zwany dalej organem) decyzją z dnia [...] maja 2015 roku nr [...] po ponownym rozpatrzeniu sprawy ze skargi N. GmbH, Niemcy (zwaną dalej skarżącą) od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego (zwanego dalej organem I instancji) z dnia [...] lutego 2015 roku, o nałożeniu kary pieniężnej w kwocie 9.300 zł w związku ze skróceniem dziennego czasu odpoczynku oraz przekroczeniem maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W wyniku kontroli drogowej ciągnika samochodowego marki M. o nr rej. [...] wraz z naczepą marki S. o nr rej. [...], przeprowadzonej w dniu 7 stycznia 2015 r., w miejscowości Człopa na drodze krajowej nr 22, decyzją z dnia [...] lutego 2015 r. [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na stronę karę pieniężną w kwocie 9.300 zł. w związku ze skróceniem dziennego czasu odpoczynku oraz przekroczenie maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy. Zatrzymanym pojazdem kierował Pan W. S., który w chwili kontroli wykonywał zarobkowy międzynarodowy przewóz drogowy na podstawie licencji nr [...]. Przebieg i wyniki kontroli zamieszczono w protokole kontroli nr [...] z dnia 7 stycznia 2015 r.

Skarżąca w odwołaniu podnosi, iż zapewnia właściwą dyscyplinę i organizację w pracy. Jej zdaniem to kierowca ponosi wyłączną odpowiedzialność za popełnione naruszenie. W jej ocenie zastosowanie powinien mieć przepis art. 92b ustawy o transporcie drogowym. Wnosi o uchylenie decyzji i zwrot pobranej kaucji lub przekazanie jej do ponownego rozpoznania.