Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 listopada 2014 r., sygn. I SA/Wa 3009/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Lenart Sędziowie: WSA Bożena Marciniak WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska (spr.) Protokolant specjalista Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2014 r. sprawy ze skargi J. P. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] ([...]) Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U.2013.267), dalej kpa, po rozpatrzeniu wniosku J. P. o ponowne rozpatrzenie sprawy - utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] ([...]), którą odmówił stwierdzenia - na wniosek J.P. - nieważności decyzji Komisji Odwoławczej do Spraw Wywłaszczenia przy Ministrze Spraw Wewnętrznych z dnia [...] ([...]) oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej Urząd Spraw Wewnętrznych w [...] z dnia [...] ([...]) opatrzonej na odpisie decyzji datą [...] orzekającej o wywłaszczeniu za odszkodowaniem nieruchomości ozn. parcela [...] o pow. [...] ha, gm. kat. [...].

Organ odwoławczy, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, podzielił argumentację przedstawioną w decyzji wydanej w pierwszej instancji. Po wyjaśnieniu istoty i celu postępowania nieważnościwego wskazał, że poszukiwania archiwalnych akt wywłaszczeniowych w Starostwie Powiatowym w [...], w Archiwum Państwowym w [...], w [...] Urzędzie Wojewódzkim, w Urzędzie Miasta [...], w Archiwum Akt Nowych, w Archiwum Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz w Instytucie Pamięci Narodowej. Poszukiwania doprowadziły do odnalezienia jedynie szczątkowych dokumentów.

Następnie podkreślił, powołując się na orzecznictwo - że niepełny materiał dowodowy nie jest podstawą do stwierdzenia nieważności decyzji i powołał się na treść art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. Wyjaśnił, że wywłaszczenia ww. nieruchomości dokonano z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkaniowe, stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 1958 r.