Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 listopada 2014 r., sygn. IV SA/Wa 1796/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Sobocha (spr.), Sędziowie sędzia WSA Piotr Korzeniowski, sędzia WSA Jakub Linkowski, Protokolant ref. staż. Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2014 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na osiedlenie się oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r., nr. [...] Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców na podstawie art. 52 ust. 5 w związku z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r., Nr 78, poz. 483, sprostowanie Dz. U. z 2001 r., Nr 28, poz. 319), art. 513 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. poz. 1650 oraz Dz. U. z 2014 r. poz. 463) oraz art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2013 r. poz. 267) po uchyleniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. akt IV SA/Wa 2579/13 decyzji Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] sierpnia 2013 r., nr [...] utrzymującej w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...] orzekającą o odmowie udzielenia M. K. zezwolenia na osiedlenie się postanawia utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję.

Powyższe rozstrzygnięcie było wynikiem następujących ustaleń organów administracji publicznej.

W dniu 17 sierpnia 2012 r. R. K. wystąpił w imieniu B. K. - przedstawiciela ustawowego małoletniej M. K. (dalej: "pełnomocnik skarżącej") do Wojewody [....] z wnioskiem o udzielenie M.K. zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przedmiotowy wniosek uzasadniono posiadaniem polskiego pochodzenia. Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...] orzekł o odmowie udzielenia skarżącej zezwolenia na osiedlenie się. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ I instancji stwierdził, iż skarżąca co prawda zadeklarowała posiadanie narodowości polskiej oraz wykazała posiadanie związków z polskością, to jednak nie przedstawiła dokumentów, z których wynikałoby, iż jedno z jego rodziców lub dziadków albo oboje pradziadków było narodowości polskiej, a tym samym nie udokumentowała posiadania polskiego pochodzenia. W ocenie Wojewody [...] nie można uznać przedstawionego z dnia 31 maja 2011 r. "Wypisu z Państwowego Rejestru Aktów Stanu Cywilnego o Rejestracji Urodzenia zgodnie z artykułami 126, 133, 135 Kodeksu Rodzinnego [....]" za wiążący, gdyż jest to współcześnie wystawiony dokument, nie dający podstawy do zweryfikowania treści zapisów pierwotnych. Od powyższego rozstrzygnięcia pełnomocnik skarżącej złożył odwołanie, wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i udzielenie skarżącej wnioskowanego zezwolenia. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie art. 32 i art. 52 ust. 5 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483, sprostowanie Dz. U. z 2001 r., Nr 28, poz. 319), w zw. z art. 5 i art. 6 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2004r., Nr 53, poz. 532 z późn. zm.), a także art. 6, art. 7, art. 8 i art. 75 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2013 r. 267, ze zm., dalej: "K.p.a."). W uzasadnieniu odwołania stwierdził, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala na uznanie, iż skarżąca zadeklarowała narodowość polską, wykazała swój związek z polskością poprzez pielęgnowanie polskiej mowy, tradycji i zwyczajów oraz udowodniła, że jej babcia jest narodowości polskiej.