Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 21 listopada 2014 r., sygn. II SA/Po 1095/14

Dnia 21 listopada 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Świstak Sędziowie Sędzia NSA Jolanta Szaniecka Sędzia WSA Jakub Zieliński (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2014 roku sprawy ze skargi D. F. na decyzję Wielkopolskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji w P. z dnia [...] 2014 roku Nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu była decyzja Wielkopolskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji z [...] 2014r. (Nr [...]) utrzymująca w mocy decyzję Komendanta Miejskiego Policji w K. z [...] 2014r. Ww. decyzje zostały wydane w następującym stanie faktycznym.

D. F. został zwolniony ze służby w Policji rozkazem personalnym nr [...] Komendanta Miejskiego Policji w K. z [...] 2011r. z dniem [...] sierpnia 2011r. Decyzji tej został nadany rygor natychmiastowej wykonalności.

Opisanym wyżej rozkazem personalnym Komendant Miejski Policji w K. na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 8 w zw. z art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (obecnie Dz. U. z 2011 r., nr 287, poz. 1687 ze zm.), zwanej dalej ustawą o Policji, zwolnił skarżącego ze służby w Policji z dniem [...] sierpnia 2011 r. Decyzji tej na podstawie przepisu art. 108 § 1 K.p.a. został nadany rygor natychmiastowej wykonalności. Uzasadniając decyzję Komendant Miejski wyjaśnił, iż w dniu [...] lipca 2011 r. o godz. [...] w [...] na ul. [...] kierował on w stanie nietrzeźwym samochodem marki [...] i uderzył w tył pojazdu [...], stojącego przed sygnalizacją świetlną, który to pojazd następnie uderzył w samochód marki [...]. Kierowca tego ostatniego pojazdu ujął skarżącego, próbującego oddalić się od samochodu, którym kierował.

W następstwie wniesionego przez D. F. odwołania rozkazem personalnym z dnia [...] 2011 r. Wielkopolski Wojewódzki Komendant Policji [...] utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.