Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 9 października 2014 r., sygn. II SA/Sz 1038/12
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel (spr.),, Sędzia NSA Elżbieta Makowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 października 2014 r. sprawy ze skargi K. G., J. G. i G. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę
Uzasadnienie
W wyniku rozpoznania wniosku Spółki A., Prezydent Miasta decyzją Nr [...], z dnia [...]., ustalił na rzecz Spółki A. warunki zabudowy dla terenu położonego przy ul. [...] w [...]na działce nr [...] z obrębu [...] i na części działek drogowych nr [...] z obrębu [...] dla potrzeb budowy zjazdu, polegającej na budowie czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej z garażami wbudowanymi wraz z niezbędnymi urządzeniami infrastruktury technicznej i elementami zagospodarowania terenu, na terenie działki nr [...], obręb [...] i na części działek drogowych nr [...] z obrębu [...] dla potrzeb budowy zjazdu, przy ul. [...]. Prowadząc postępowanie administracyjne, organ pierwszej instancji ustalił właścicieli i użytkowników nieruchomości oraz po ostatecznym sprecyzowaniu wniosku przez inwestora po raz kolejny przeprowadził analizę funkcji i cech zabudowy i zagospodarowania terenu oraz wystąpił do właściwych organów i instytucji w celu dokonania uzgodnień wymaganych przepisem art. 53 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Od powyższej decyzji odwołali się K.J.G.G., strony postępowania, wnosząc o jej uchylenie. Podnieśli, że przedmiotowa decyzja dopuszcza możliwość zrealizowania inwestycji nie spełniającej wymogów dotyczących kontynuacji istniejącej już w najbliższym sąsiedztwie zabudowy, w zakresie jej cech architektonicznych i urbanistycznych, co jest niezgodne z art. 61 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Odwołujący się zakwestionowali prawidłowość wyznaczenia obszaru analizy oraz prawidłowość wyznaczenia obowiązującej linii zabudowy i wskaźnika intensywności zabudowy, jako ustalonych z naruszeniem przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.