Wyrok WSA w Łodzi z dnia 11 sierpnia 2014 r., sygn. II SA/Łd 351/14

Dnia 11 sierpnia 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) Sędzia NSA Anna Stępień Protokolant sekretarz sądowy Magdalena Rząsa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 sierpnia 2014 roku przy udziale - sprawy ze skargi Wojewody Łódzkiego na uchwałę Rady Gminy w Parzęczewie z dnia 7 lutego 2013 r. nr XXXI/245/13 w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Parzęczew obejmującej obszar położony w sołectwach Parzęczew, Ignacew Folwarczny, Ignacew Rozlazły, Śniatowa oraz Skórka oddala skargę. LS

Uzasadnienie

Wojewoda Łódzki wniósł skargę na uchwałę nr XXXI/245/13 Rady Gminy w Parzęczewie z dnia 7 lutego 2013r. w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Parzęczew obejmującej obszar położony w sołectwach Parzęczew, Ignacew Folwarczny, Ignacew Rozlazły, Śniatowa oraz Skórka wskazując na naruszenie prawa materialnego tj. art. 9 ust. 4, art. 15 ust. 1 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012r., poz. 647 ze zm., dalej jako: "u.p.z.p."), poprzez naruszenie zasad uchwalania aktu planistycznego. Wojewoda wniósł o stwierdzenie nieważności kontestowanej uchwały w całości.

W motywach skargi Wojewoda wyjaśnił, iż zaskarżona uchwała, wraz z dokumentacją planistyczną w dniu 8 lutego 2013r. została mu przedłożona do oceny zgodności z prawem, a następnie została zaopiniowana pozytywnie pod względem zgodności z prawem i opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Łódzkiego z dnia 15 marca 2013r. pod pozycją 1535. Wojewoda jednak ponownie analizując zapisy planu w odniesieniu do ustaleń obowiązującego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Parzęczew stwierdził, że plan nie jest zgody ze studium. Jak podkreślił autor skargi, w studium funkcjonują dwa zapisy posługujące się określeniem "elektrownie wiatrowe". Na stronie 73 studium zapisano, iż "dopuszcza się lokalizację usług i obiektów obsługi technicznej oraz telekomunikacyjnych urządzeń nadawczych (stacje bazowe telefonii komórkowej oraz elektrowni wiatrowych zgodnie z obowiązującymi przepisami", a na stronie 77 dla terenów rolnych zapisano, że "dopuszcza się lokalizację telekomunikacyjnych urządzeń nadawczych (stacje bazowe telefonii komórkowej oraz elektrowni wiatrowych zgodnie z obowiązującymi przepisami)". Tymczasem na rysunkach studium nie wyznaczono lokalizacji tych urządzeń ani ich stref ochronnych.