Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 lipca 2014 r., sygn. III SA/Wa 1708/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz, Sędziowie sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), sędzia WSA Aneta Trochim-Tuchorska, Protokolant starszy referent Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lipca 2014 r. sprawy ze skargi F. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz F. Z. kwotę 34 985 zł (słownie: trzydzieści cztery tysiące dziewięćset osiemdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Z akt administracyjnych przedstawionych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie wynikało, iż decyzją z dnia [...] sierpnia 2011 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. (dalej jako: “DUKS") określił F. Z. (dalej jako: “Skarżący" lub “Strona") zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2006 r. W uzasadnieniu DUKS wskazał, że Skarżący prowadził firmę pod nazwą P.. W wyniku ustaleń poczynionych w trakcie trwania postępowania kontrolnego ustalono, że Skarżący bezpodstawnie obniżył podatek należny o podatek naliczony zawarty w “pustych" fakturach wystawionych przez F., dokumentujących fikcyjne transakcje zakupu obuwia.

2. W odwołaniu od tej decyzji Skarżący zarzucił naruszenie zasady neutralności podatku od wartości dodanej, gdyż będąc odbiorcą faktur, nie wiedział, iż uczestniczy w oszustwie podatkowym. Skarżący wskazał, że dołożył należytej staranności by upewnić się, iż dostawca jest zarejestrownym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prosił kontrahentkę o okazanie zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług, zgłoszenia identyfikującego osoby prowadzącej działalność gospodarczą, zaświadczenia o numerze REGON, decyzji w sprawie nadania NIP oraz zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej. Wskazał, iż zarówno on jak i jego pracownicy, w trakcie nawiązywania współpracy, jak i na dalszych jej etapach, mieli osobisty kontakt z M. S.. Współpraca ta nie odbiegała od typowych relacji handlowych. Kolejny zarzut dotyczył naruszenia art. 122 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz 60 ze zm.) (dalej jako: “Ord. pod") poprzez odrzucenie wniosków Skarżącego o przeprowadzenie dowodów z przesłuchań szeregu osób związanych z przeprowadzonymi transakcjami.