Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 czerwca 2014 r., sygn. I SA/Wa 2592/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Żmich Sędziowie: WSA Iwona Maciejuk (spr.) WSA Tadeusz Nowak Protokolant referent stażysta Małgorzata Sieczkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi K. Ś., A. S., K. S., K. M., K. Z., J. T. oraz M. Ś. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] marca 1967 r. znak [...] Prezydium Rady Narodowej miasta P. orzekło o wywłaszczeniu za odszkodowaniem części nieruchomości położonej w P. przy ul. [...], zapisanej w księdze wieczystej KW nr [...], oznaczonej jako działka nr [...] o powierzchni [...] m2, stanowiącej współwłasność M. S.. A. S. i J. Ś.

Pismem z dnia 28 kwietnia 2010 r. K. Ś. wystąpiła do Wojewody [...] o stwierdzenie nieważności ww. decyzji z dnia [...] marca 1967 r. znak [...]. W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że zaskarżona decyzja została wydana z rażącym naruszeniem przepisów ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości. Zakwestionowano niezbędność nieruchomości na cel wywłaszczenia, brak biegłych na rozprawie oraz oparcie się na opinii sporządzonej przez ubiegającego się o wywłaszczenie. Podniesiono, że decyzję winno wydać Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, a nie Prezydium Rady Narodowej ni. P., wniosek o wywłaszczenie nie spełniał ustalonych wymogów, rozprawa została wyznaczona bez zachowania ustawowych terminów.

Rozstrzygnięciem z dnia [...] września 2012 r. znak [...] Prezes Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej orzekł, iż organem właściwym do rozpatrzenia wniosku z dnia 28 kwietnia 2010 r. jest Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej.

Decyzją z dnia [...] maja 2013r. nr [...] Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium Rady Narodowej miasta P. z dnia [...] marca 1967 r. znak [...]. W uzasadnieniu wskazał, że w orzeczeniu z dnia [...] marca 1967 r. Prezydium Rady Narodowej m. P. jako organ administracji państwowej przewidywał w swym planie na lata 1967/68 budowę zakładu usługowo-produkcyjnego dla Związku [...] w P. Niezbędność wywłaszczenia na wskazany cel została potwierdzona decyzją Prezydium Rady Narodowej m. P. Wydział Budownictwa Urbanistyki i Architektury z dnia [...] września 1965 r. nr [...] o lokalizacji szczegółowej inwestycji. Skoro zgodnie z ustaleniami miejsca i warunków realizacji inwestycji określonymi decyzją inwestor zmierzał do realizacji zadań gospodarczych, to wywłaszczenie nieruchomości mieściło się w celach, na jakie nieruchomość ta miała być wywłaszczona w oparciu o art. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (patrz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 20 kwietnia 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 2562/10). Organ stwierdził, że Związek [...] w P. wykonywał zadania o charakterze użyteczności publicznej w zakresie ochrony przeciwpożarowej. Wywłaszczenie nieruchomości dla Związku [...] w P. było dopuszczalne ze względu na cel użyteczności publicznej. Minister podał, że w aktach archiwalnych sprawy nie zachowała się oferta dobrowolnego odstąpienia nieruchomości. Natomiast z wniosku o wywłaszczenie z dnia 19 stycznia 1967r. oraz z uzasadnienia orzeczenia z dnia [...] marca 1967 r. wynika, że rokowania o nabycie nieruchomości w drodze dobrowolnej umowy nie dały pozytywnych rezultatów z uwagi na brak odpowiedzi na ofertę. Spełniony został wymóg art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. Pismem z dnia 19 stycznia 1967 r. znak [...] Prezydium Rady Narodowej m. P. Wydział Gospodarki Mieszkaniowej wystąpiło do Prezydium Rady Narodowej m. P. Urząd Spraw Wewnętrznych z wnioskiem o wywłaszczenie nieruchomości położonej w P. przy ul. [...], zapisanej w księdze wieczystej KW nr [...], oznaczonej jako działka nr [...] o powierzchni [...]m2, stanowiącej współwłasność M. S., A. S. i J. Ś. Brak jest podstaw do uznania, że wniosek nie spełniał wymogów ustawowych. Odnosząc się do zarzutu, iż wszczęcia postępowania i wydania orzeczenia dokonało Prezydium Rady Narodowej m. P. Urząd Spraw Wewnętrznych zamiast Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej Minister wskazał, iż zgodnie z przepisami dekretu z dnia 31 grudnia 1956 r. o wyłączeniu z województw miast: [...], [...] i [...] oraz nadaniu miejskim radom narodowym tych miast uprawnień wojewódzkich rad narodowych (Dz. U. z 1957 r. Nr 1, poz. 1) miasto P. zostało wyłączone z województwa [...] (art. 1 pkt 2 dekretu), a przepisy o zakresie działania wojewódzkich rad narodowych i ich organów miały zastosowanie do miejskiej rady narodowej i jej organów w mieście P. (art. 2 ust. 1 dekretu) z tym zastrzeżeniem, że Prezydium Rady Narodowej miasta P. orzekało w II instancji w sprawach należących do właściwości prezydiów dzielnicowych rad narodowych tego miasta, a w I instancji w pozostałych sprawach (art. 2 ust. 2 dekretu). Dekret ten wszedł w życie z dniem 1 stycznia 1957 r. (art. 3 dekretu), a został uchylony z dniem 1 czerwca 1975 r., przepisem art. 51 ustawy z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych (Dz. U. z 1975 r. Nr 16, poz. 91). Prezydium Rady Narodowej m. P. było właściwe do wszczęcia postępowania i wydania orzeczenia o wywłaszczeniu przedmiotowej nieruchomości.