Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2011 r., sygn. I SA/Wa 2562/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska Sędziowie: WSA Elżbieta Sobielarska WSA Dariusz Chaciński (spr.) Protokolant referent Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi M. S. i H. P. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] października 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Orzeczeniem z dnia [...].06.1960 r. Nr [...] Prezydium Rady Narodowej m. P. Urząd Spraw Wewnętrznych orzekło o wywłaszczeniu za odszkodowaniem części nieruchomości położonej w P. przy ul. [...] o powierzchni [...] m2, zapisanej w księdze wieczystej KW [...], stanowiącej własność W. S.

Na skutek odwołania od tej decyzji Komisja Odwoławcza do Spraw Wywłaszczenia przy Ministrze Spraw Wewnętrznych decyzją z dnia [...].09.1961 r. Nr [...] nie uwzględniła odwołania i zatwierdziła zaskarżone orzeczenie z dnia [...].06.1960 r. z tym sprostowaniem, że wywłaszczeniu uległa część nieruchomości o powierzchni [...] m2 w granicach oznaczonych literami [...] na dokumencie pomiarowym sporządzonym przez [...] Okręgowe Przedsiębiorstwo [...] w P. i że odszkodowanie za grunt rolny o pow. [...] m2 przyznano w wysokości [...] zł oraz za przygotowanie gruntu pod uprawę przyznano [...] zł - razem [...] zł.

Pismem z dnia 20.11.2008 r. H. P. i M. S. - następcy prawni W. S., wystąpili o stwierdzenie nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej m. P. Urząd Spraw Wewnętrznych z dnia [...].06.1960 r. oraz decyzji Komisji Odwoławczej do Spraw Wywłaszczenia przy Ministrze Spraw Wewnętrznych z dnia [...].09.1961r. W uzasadnieniu wniosku podnieśli, że były właściciel wywłaszczonej nieruchomości prawdopodobnie nie otrzymał żadnego odszkodowania za wywłaszczenie, a ponadto ustalone w przedmiotowym postępowaniu wywłaszczeniowym odszkodowanie nie było adekwatne do faktycznej wartości wywłaszczonej nieruchomości. Zarazem wnioskodawcy zarzucili kwestionowanym aktom naruszenie przepisów art. 3 i art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (j.t. Dz. U. z 1961 r. Nr 18, poz. 94 ze zm.), a nadto nie przeprowadzenie rokowań o dobrowolne odstąpienie przedmiotowej nieruchomości oraz błędy merytoryczne w opinii biegłych.