Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 czerwca 2014 r., sygn. II SA/Wa 370/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski, Sędziowie WSA Olga Żurawska-Matusiak, Ewa Grochowska-Jung (spr.), Protokolant Referent stażysta Małgorzata Ciach, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi Gminy i Miasta [...] na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia w przedmiocie powołania Rady Seniorów oddala skargę

Uzasadnienie

Zarządzeniem z dnia [...] października 2013 roku Nr [...] Burmistrz Miasta O. w sprawie powołania [...] Rady Seniorów działając na podstawie art. 31 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.) powołał [...] Radę Seniorów. Zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] Wojewoda [...] działając na podstawie art. 91 ust. 1 oraz 92 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym stwierdził nieważność tego zarządzenia. W ocenie organu nadzoru Burmistrz Miasta O. nie posiadał ustawowych kompetencji do powołania Rady Seniorów, a tym samym zarządzenie Nr [...] zostało wydane bez podstawy prawnej, co stanowi istotne naruszenie prawa. Wojewoda wywodził, że przepis art. 31 ustawy o samorządzie gminnym nie może być podstawą wydania przez Burmistrza zarządzenia w sprawie powołania [...] Rady Seniorów, bowiem stanowi on upoważnienie do podejmowania przez organ wykonawczy czynności w zakresie reprezentowania gminy w sprawach administracyjnoprawnych i cywilnoprawnych. Nadto organ nadzoru podniósł, iż w momencie wydania przez Burmistrza przedmiotowego zarządzenia nie istniał przepis upoważniający do powołania rady seniorów w jednostkach samorządu gminnego.