Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 5 czerwca 2014 r., sygn. II SA/Go 341/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Sędzia WSA Michał Ruszyński Protokolant st. sekr. sąd. Agata Przybyła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi M.M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną skargą decyzją z dnia [...] lutego 2014r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] października 2013 r. o nałożeniu na M.M., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą "M", karę pieniężną w kwocie 300 zł.

Organy orzekały w następującym stanie faktycznym wynikającym w akt administracyjnych:

W dniu [...] czerwca 2013r. o godz. 10.40 na drodze krajowej nr [...] (terminal [...], wjazd do Polski) uprawnieni funkcjonariusze celni zatrzymali do kontroli zespół pojazdów, składający się z ciągnika samochodowego marki [...] o nr rej. [...] oraz naczepy marki KRONE o nr rej. [...], którym kierowca A.K. wykonywał przewóz drogowy towaru z Holandii do Polski, realizowany przez firmę M.M. "M". W toku przeprowadzonej na drodze kontroli, w wyniku której sporządzony został przez funkcjonariuszy celnych protokół nr [...], skontrolowany został okres pracy kierowcy od [...] maja do [...] czerwca 2013 r., w którym to okresie stwierdzono naruszenie przepisów o czasie pracy kierowców, polegające na skróceniu przez kierowcę dziennego czasu odpoczynku o 1 godzinę i 23 minuty w 30-godzinnym okresie rozliczeniowym trwającym od godz. 20.37 dnia [...] maja do godz. 02.37 dnia [...] maja 2013 r. Kierowca pojazdu, przesłuchany w charakterze osoby podejrzanej o popełnienie opisanego w protokole wykroczenia przyznał się do jego popełnienia, potwierdzając dane i okoliczności zawarte w protokole. Oświadczył, iż transport został mu zlecony przez dyspozytora firmy A.W., który wydając polecenie wyjazdu nie mógł mieć świadomości, że kierujący pojazdem za późno odebrał odpoczynek dobowy.