Wyrok WSA w Łodzi z dnia 6 maja 2014 r., sygn. II SA/Łd 253/14

Dnia 6 maja 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rymaszewska (spr.), Sędzia NSA Anna Stępień, , Protokolant Pomocnik sekretarza Aneta Panek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 maja 2014 roku sprawy ze skargi S. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji orzekającej o przyznaniu prawa do zasiłku pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję. a.bł.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013, poz. 267) - powoływana dalej jako: "K.p.a." oraz art. 16 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. oświadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2006r., Nr 139, poz. 992 ze zm.) - powoływana także jako: "ustawa", utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia 4 września 2013 r. nr [...], orzekającą o uchyleniu decyzji Prezydenta Miasta Ł. z dnia 9 listopada 2004r., nr [...], którą przyznano S. S. prawo do zasiłku pielęgnacyjnego w kwocie po 144 zł miesięcznie. Wysokość zasiłku zmieniono decyzją Prezydenta Miasta Ł. z dnia 18 września 2006r.

W uzasadnieniu decyzji Kolegium w pierwszej kolejności wyjaśniło zasady przyznawania prawa do zasiłku pielęgnacyjnego. Następnie na podstawie pisma Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego ( dalej KRUS) z dnia 12 lipca 2013r. SKO ustaliło, że decyzjami Prezesa KRUS przyznano S. S. prawo do dodatku pielęgnacyjnego: decyzją z dnia 17 lutego 2005r. - na okres od dnia 1 października 2004r. do 28 lutego 2006r.; decyzją z dnia 4 maja 2010r. - na okres od 1 kwietnia 2010r. do 30 kwietnia 2011r.; a decyzją z dnia 14 kwietnia 2011r. od 1 maja 2011r. na stałe.

W związku z powyższym organ uznał, że S. S. nie przysługuje prawo do otrzymania zasiłku pielęgnacyjnego, ponieważ jest on uprawniony do otrzymywania dodatku pielęgnacyjnego, czyli zachodzi sytuacja określona w art. 16 ust. 6 ustawy o świadczeniach rodzinnych, wyłączająca prawo do tego świadczenia. O przypadkach, w których nie przysługuje prawo do zasiłku pielęgnacyjnego S. S. został pouczony w podpisanym przez siebie wniosku w dniu 29 października 2004r. o ustalenie prawa do tego świadczenia. Brak jest zatem podstaw do przyjęcia, że Strona nie miała świadomości o tym, iż nie jest dopuszczalne równoczesne pobieranie zasiłku pielęgnacyjnego oraz dodatku pielęgnacyjnego. Ponadto S. S. został pouczony w decyzjach Prezydenta Miasta Ł. przyznających zasiłek pielęgnacyjny ot tym, że świadczenie to nie przysługuje osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego oraz o obowiązku niezwłocznego powiadomienia organu I instancji o wszelkich zmianach mających wpływ na prawo do zasiłku pielęgnacyjnego.