Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 lipca 2010 r., sygn. I SA/Wa 918/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Chaciński Sędziowie WSA Daniela Kozłowska WSA Iwona Kosińska (spr.) Protokolant Anna Traczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 lipca 2010 r. sprawy ze skargi D. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] marca 2010 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta W. z dnia [...] października 2009 r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] marca 2010 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania D. S., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta W. z dnia [...] października 2009 r. nr [...] odmawiającą przyznania prawa do zasiłku pielęgnacyjnego.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że wnioskiem z dnia 31 marca 2009 r. D. S. wystąpiła o ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego z tytułu ukończenia 75 roku życia. Prezydent W. decyzją z dnia [...] października 2009 r. odmówił przyznania wnioskodawczyni prawa do zasiłku pielęgnacyjnego z powodu niespełniania przez nią ustawowych przesłanek warunkujących przyznanie przedmiotowego świadczenia.

Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem D. S. złożyła odwołanie, wnosząc o jej uchylenie. W uzasadnieniu podniosła, że spełnia warunki określone w art. 16 ust. 2 pkt 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych, bowiem ponosi odpłatność za pobyt w domu pomocy społecznej na zasadach określonych w ustawie o pomocy społecznej i tym samym nie przebywa w instytucji zapewniającej nieodpłatne pełne całodobowe utrzymanie.

Po jego rozpatrzeniu Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. stwierdziło, że nie może ono zostać uwzględnione. W uzasadnieniu zajętego stanowiska organ wyjaśnił, że warunki nabywania prawa do świadczeń opiekuńczych, w tym zasiłków pielęgnacyjnych oraz zasady ustalania, przyznawania i wypłacania tych świadczeń określa ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych. Organ odwoławczy wskazał na treść art. 16 ust. 1 i ust. 6 tej ustawy i stwierdził, że świadczenie to przysługuje m.in. osobie, która ukończyła 75 rok życia, jednakże nie przysługuje on osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego. Dodatkowo organ II instancji zauważył, że wymienione świadczenia są rodzajowo odmienne. Dodatek pielęgnacyjny ma charakter ubezpieczeniowy, a zasiłek pielęgnacyjny ma charakter pomocniczy. W sprawach o przyznanie prawa do dodatku pielęgnacyjnego z ubezpieczenia społecznego nie ma podstaw prawnych dla orzeczenia o prawie do innego rodzajowo świadczenia, jakim jest zasiłek pielęgnacyjny z zaopatrzenia społecznego. Kolegium wskazało, że w aktach sprawy znajduje się pismo Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lipca 2009 r. informujące, że D. S. wstrzymano wypłatę dodatku pielęgnacyjnego. Wynika z tego, w ocenie organu, że skarżąca spełnia warunki do przyznania jej dodatku pielęgnacyjnego, o którym mowa w art. 75 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, ze zm.), jednakże ze względu na treść art. 75 ust. 4 dodatek ten nie jest wypłacany. Zgodnie ze wskazanym przepisem osobie uprawnionej do emerytury lub renty przebywającej w zakładzie opiekuńczo-leczniczym lub w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym dodatek pielęgnacyjny nie przysługuje, chyba że przebywa poza tą placówką przez okres dłuższy niż 2 tygodnie w miesiącu. Tym samym Kolegium uznało, że organ I instancji prawidłowo orzekł o odmowie przyznania D. S. zasiłku pielęgnacyjnego ze względu na przysługujące jej uprawnienie do dodatku pielęgnacyjnego. Organ odwoławczy nie dopatrzył się zatem sprzeczności decyzji organu I instancji z przepisami prawa materialnego, jak również z przepisami postępowania administracyjnego. Przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego wbrew przepisom ustawy i określonym w niej normom wywołałoby ten skutek, że decyzja z powodu rażącego naruszenia prawa byłaby nieważna. Kryteria jakie należy spełniać aby otrzymać zasiłek pielęgnacyjny są wymienione w ustawie i uwzględnienie argumentacji strony postępowania, choćby z jej punktu widzenia najbardziej słusznej, jest niemożliwe.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00