Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 27 lutego 2014 r., sygn. II SA/Sz 1138/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder,, Sędzia NSA Stefan Kłosowski, Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Białas-Gołąb, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 lutego 2014r. sprawy ze skargi G. K. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty legalizacyjnej I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...], II. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, III. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego G. K. kwotę [...] zł ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia [...], nr [...], wydanym na podstawie art. 49 ust. 1 pkt. 3 oraz ust. 2 w związku z art. 59 f ust. 1-3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) oraz art. 123 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267), zwanej dalej "K.p.a.", w związku z wykonaniem przez G.K. obowiązków wynikających z postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...], znak: [...] mających na celu doprowadzenie obiektu dobudówki do domku letniskowego, wybudowanej bez pozwolenia na budowę na terenie działki oznaczonej nr ew. [...], w miejscowości [...] gm. [...], do stanu zgodnego z prawem, nałożył na G.K. obowiązek uiszczenia w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego postanowienia opłaty legalizacyjnej w kwocie [...] zł. Jednocześnie na podstawie art. 143 Kodeksu postępowania administracyjnego wstrzymał wykonanie niniejszego postanowienia do czasu, gdy stanie się ostateczne.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył G.K., zarzucając organowi I instancji, iż rozstrzygnięcie oparł nie na dokumentach zgromadzonych w aktach sprawy lecz w znacznej mierze na domniemaniach, pominął milczeniem złożone w toku wizji lokalnej wyjaśnienia skarżącego oraz wykazał bezczynność w wyjaśnieniu kwestii kluczowych dla rozstrzygnięcia w sprawie - co, w ocenie skarżącego, skutkuje wydaniem krzywdzącego dla niego rozstrzygnięcia, bowiem w trakcie oględzin przeprowadzonych przez organ powiatowy skarżący wyjaśniał, że zakupiony domek letniskowy nr [...] został posadowiony w obecnym miejscu pod koniec lat 80-tych XX wieku. Z uwagi na niską trwałość materiałów, z których był wykonany, wymagał dokonywania w późniejszych okresach prac remontowych, mających na celu utrzymanie go w należytym stanie technicznym i w związku z tym, w latach 1994-1995 właściciel przeprowadził kapitalny remont domku (w tym pokrycie części dachu nowym materiałem - blachą trapezową), na dowód czego załączył do zażalenia oświadczenie osób, które na terenie ośrodka posiadają inne domki letniskowe. W ocenie skarżącego, organ pierwszej instancji powinien był przeprowadzić postępowanie dowodowe w sprawie w szerszym zakresie, podczas gdy rozstrzygnięcie swoje oparł na jednym dokumencie, tj. na szkicu sporządzonym przez geodetę E.M. z dnia [...], podczas gdy w ocenie skarżącego dokument ten jest dotknięty wadą niedokładności. W dalszej części skarżący wskazał na brak staranności geodety w wykonaniu szkicu oraz zarzucił organowi I instancji, iż nie podjął żadnych dodatkowych działań zmierzających do ustalenia prawidłowości sporządzenia szkicu. Wskazując na obowiązki organu, wynikające z przepisów K.p.a., skarżący stwierdził, iż niedopuszczalne jest rozstrzyganie sprawy administracyjnej, jedynie w oparciu o kwestionowany przez uczestnika postępowania szkic, z pominięciem znaczenia wyjaśnień uczestnika i bez podjęcia jakichkolwiek działań zmierzających do zweryfikowania ich zgodności z prawdą. Stwierdził, że zgromadzony przez organ I instancji materiał dowodowy jest niewystarczający do oceny oraz uzasadnienia przyjętego przez ten organ rozstrzygnięcia, a w konsekwencji, nie może stanowić podstawy rozstrzygnięcia sprawy co do istoty. W dalszej części zażalenia skarżący ponownie wskazał na nieprawidłowości sporządzenia przez geodetę mapy sytuacyjnej (stan na dzień [...]), oraz na niespójność rozstrzygnięć organu pierwszej instancji w podobnych sprawach dotyczących innych domków (nr [...] ) usytuowanych na tej działce.