Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 lutego 2014 r., sygn. I SA/Po 494/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dominik Mączyński Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Protokolant ref. staż. Martyna Dziubałka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2014 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od marca do grudnia 2003 r oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w [...] decyzją z dnia [...] lipca 2006 r., nr [...] określił podatnikowi X.Y., na podstawie art. 2 ust. 1, art. 10 ust. 1 i 2, art. 19 ust. 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 50 ze zm.) - dalej: "ustawa o VAT 1993 r." oraz § 48 ust. 1 i ust. 4 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27 poz. 268 ze zm.) - dalej: "rozporządzenie", zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za marzec, kwiecień, maj, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2003 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc za czerwiec i lipiec 2003 r. Organ I instancji ustalił, że podatnik nie miał prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez [...] "B" [...] (na łączną ilość [...] l oleju napędowego za kwotę netto [...] zł i podatek VAT [...] zł) oraz z faktur wystawionych przez firmę "A" A.Y., w [...] (na łączną ilość [...] l oleju napędowego za kwotę netto [...] zł i podatek VAT [...] zł). Firma "B" była podmiotem nieistniejącym, a działalność firmy "A" polegała na wystawianiu fikcyjnych faktur VAT na olej napędowy.

Dyrektor Izby Skarbowej w [...], po rozpatrzeniu odwołania podatnika, decyzją z dnia [...] grudnia 2006 r., nr [...] utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Potwierdził ustalenia, że podatnik nie miał prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez "B" oraz z faktur wystawionych przez firmę "A" bowiem pierwsza była podmiotem nieistniejącym, a działalność drugiej polegała na wystawianiu fikcyjnych faktur VAT.