Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 18 listopada 2013 r., sygn. IV SA/Wr 383/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Julia Szczygielska, Sędziowie Sędzia WSA Lidia Serwiniowska (sprawozdawca), Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, Protokolant Paulina Szpakowska, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 14 listopada 2013 r. sprawy ze skargi J. Ł. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej oddala skargę.

Uzasadnienie

[...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny we W. (dalej: Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny:), decyzją z dnia [...] nr [...], wydaną na podstawie art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2011 r. Nr 212, poz. 1263 z późn. zm.); dalej: ustawy, art. 2351 i art. 2352 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.); dalej: kodeks pracy oraz § 8 ust. 1 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 105, poz. 869); dalej rozporządzenia, jak również art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania J. Ł. (dalej: skarżący ) z dnia [...] stycznia 2013 r. od decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ś. (dalej: Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny) z dnia[...] nr [...] o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej u skarżącego - zespołu wibracyjnego (poz. 22 wykazu chorób zawodowych wymienionych w załączniku do rozporządzenia), zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy.

W motywach uzasadnienia tego orzeczenia podano, że skarżący, ur. [...] był zatrudniony w:

[....] w [...]

- od 1 września 1976 r. do 30 czerwca 1998 r. oraz od 1 lipca 2000 r. do 21 grudnia 2001 r. (w tym od [..]r. do [..] odbywał zasadniczą służbę wojskową) jako monter aparatury i urządzeń chemicznych, monter w narażeniu na drgania mechaniczne o działaniu miejscowym w natężeniach nieprzekraczających obowiązujących norm higienicznych (zakład ten został zlikwidowany),