Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 28 listopada 2013 r., sygn. I SA/Ol 664/13
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wiesława Pierechod, Sędziowie sędzia WSA Tadeusz Piskozub, sędzia WSA Renata Kantecka (sprawozdawca), Protokolant sekretarz sądowy Jolanta Piasecka, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 28 listopada 2013r. sprawy ze skargi I. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji, II. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej kwotę 5.617 (pięć tysięcy sześćset siedemnaście) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego,
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 8 lipca 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 26 listopada 2012r. ustalającą I. N. (dalej jako "strona", "skarżąca") zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów za 2006 r. w wysokości 107.995 zł.
W uzasadnieniu organ wskazał, iż w wyniku przeprowadzonego w stosunku do strony postępowania, organ I instancji ustalił, że w 2006r. poniosła ona wydatki i zgromadziła zasoby majątkowe w łącznej wysokości 1.254.338,50 zł. Źródło pokrycia tych wydatków stanowiły środki opodatkowane bądź wolne od opodatkowania w łącznej wysokości 1.110.345,93 zł. Wobec powyższego organ stwierdził nadwyżkę wydatków nad przychodami w kwocie 143.992,57 zł.
Jako źródło pokrycia niedoboru środków pieniężnych strona wskazywała oszczędności pochodzące z lat ubiegłych, przechowywane w domu. Podnosiła, że zgromadziła je w następstwie szeregu następujących po sobie zdarzeń, poczynając od sprzedaży akcji Banku "[...]". Źródłami dochodów, z których mogła kupić akcje tego banku mogły być środki wskazane w akcie notarialnym z dnia 14 czerwca 1993r., którym zawarto majątkową umowę małżeńską pomiędzy stroną, a jej byłym mężem oraz środki otrzymane w tamtym czasie od byłego męża przeznaczone na ten cel. Organ uznał jednak, że wyjaśnienia dotyczące tej kwestii nie zasługują na uwzględnienie.