Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 października 2013 r., sygn. III SA/Wa 1939/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Trelka, Sędziowie sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant starszy referent Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 października 2013 r. sprawy ze skargi Z. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji ostatecznej w sprawie ustalenia zryczałtowanego podatku dochodowego za 1998 rok z tytułu dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...], 2) uchyla decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2003 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] maja 2003 r. nr [...], 3) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 4) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz Z. F. kwotę 457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W oparciu o akta sprawy Sąd ustalił, że decyzją z [...] maja 2003 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. ustalił Skarżącemu - Z.F., zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach za 1998 r. w kwocie 94.899 zł.

Ustalono, że Skarżący poniósł wydatki w kwocie 238.127,74 zł., na które złożyły się m.in. pożyczka udzielona R.S. na podstawie umowy z 19 czerwca 1998 r., wydatek na odpłatne kształcenie i doskonalenie zawodowe, koszty utrzymania oraz wpłacone zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wydatki w kwocie 126.532 zł nie znalazły pokrycia w przychodach i oszczędnościach Skarżącego i w związku z tym stanowiły podstawę naliczenia podatku. Zdaniem organu pierwszej instancji, Skarżący nie udowodnił, iż 1 stycznia 1998 r. posiadał oszczędności z lat poprzednich w postaci kwot przywiezionych z Kanady w 1992 r., ponieważ nie udokumentował wwozu pieniędzy do Polski zgodnie z § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 1989 r. w sprawie zasad i trybu granicznej i pocztowej kontroli dewizowej (Dz.U. Nr 15, poz. 83 ze zm.).