Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 3 października 2013 r., sygn. IV SA/Po 410/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Donata Starosta Sędziowie WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska WSA Anna Jarosz (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Kujawa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2013 r. sprawy ze skargi P. W. na decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej (...) w P. z dnia (...) r. nr (...) w przedmiocie zwrotu kosztów codziennych dojazdów z miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję nr (...) z dnia (...) r. Dowódcy Jednostki Wojskowej (...).

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia (...) r., sygn. akt IV SA/Po 408/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w sprawie ze skargi P. W. na decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej (...) w P. z dnia (...) r. nr (...) w przedmiocie zwrotu kosztów codziennych dojazdów z miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji nr (...) Dowódcy Jednostki Wojskowej (...) w P. z dnia (...) r. odmawiającej chor. sztab. P.W. ustalenia prawa do zwrotu kosztów codziennych dojazdów z miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby i z powrotem.

W motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że zaskarżona decyzja nr (...) Dowódcy J.W.(...) oraz poprzedzająca ją decyzja Nr (...) Dowódcy J.W.(...) nie mogą się ostać, gdyż są obarczone wadą nieważności. Zaskarżoną decyzją organ II instancji "odmówił uchylenia" decyzji organu I instancji. Tak sformułowane rozstrzygnięcie nie mieści się w zamkniętym katalogu dopuszczalnych rozstrzygnięć organu odwoławczego przewidzianych w przepisach art. 138 § 1 i 2 k.p.a

Organ odwoławczy (tu: Dowódca J.W.(...)) uznając decyzję organu I instancji (tu: Dowódcy J.W.(...)) za niewadliwą powinien orzec, iż: "utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję", a nie że: "odmawia uchylenia zaskarżonej decyzji". Co więcej, takie sformułowanie sentencji decyzji, jak ostatnio przywołane, sugeruje, że organ odwoławczy ograniczył się tylko do kontroli zaskarżonej decyzji - w dodatku niewykluczone, że wyłącznie w granicach zarzutów odwołania - gdy tymczasem podstawowym obowiązkiem tego organu, wynikającym z zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego (art. 15 k.p.a.), było powtórne, merytoryczne rozpoznanie sprawy w jej całokształcie.