Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 4 października 2013 r., sygn. II SA/Kr 769/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) Sędziowie : Sędzia WSA Jacek Bursa Sędzia WSA Mirosław Bator Protokolant : Teresa Jamróz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2013 r. sprawy ze skargi D.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 18 marca 2013 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz skarżącej D.K. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 12 lipca 2011 r. D.K. zwróciła się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miasta K. Nr [....] z dnia 9 października 1984 r. w sprawie zatwierdzenia projektu scalenia gruntów wsi P. , gmina C. . Zdaniem wnioskodawczyni kwestionowana decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa, tj. art. 12 ust. 7 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu gospodarstw rolnych oraz art. 1 ust. 3 i art. 10 ustawy z dnia 24 stycznia 1968 r. o scaleniu i wymianie gruntów.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 20 listopada 2012 r. znak: [....] odmówiło stwierdzenia nieważności kwestionowanej decyzji dochodząc do przekonania, że decyzja nie jest obarczona podnoszoną przez wnioskodawczynię kwalifikowaną wadą.

D.K. wniosła, zachowując ustawowo przewidziany termin, wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Wnioskodawczyni podniosła, że zaskarżona decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. jest sprzeczna z zebranym materiałem dowodowym. Wnioskodawczyni podała, że decyzja scaleniowa została wydana w oparciu o nieaktualne dokumenty (dane z ewidencji gruntów) oraz w oparciu o nieaktualną mapę. W trakcie postępowania scaleniowego wprowadzono w ocenie wnioskodawczyni dalsze zmiany. Z mapy zatwierdzonej decyzją scaleniową ewidentnie wynika, że doszło do bezprawnej regulacji siedlisk, podczas gdy nie wolno było przeprowadzać regulacji siedlisk oraz dróg. Z akt scaleniowych wynika, że bez podstawy prawnej oraz bez zgody i wiedzy właścicieli doszło do przesunięcia granic działek i przebiegu działki drogowej. Wnioskodawczyni podniosła także, że w aktach sprawy nie ma zgody uczestników scalenia, między innymi matki wnioskodawczyni na objęcie scaleniem działki zabudowanej. Natomiast z akt sprawy wynika, że w kwestionariuszu życzeń matka wnioskodawczyni oświadczyła, że chce w rejonie domu otrzymać działkę za stodołą, ale działka zabudowana ma pozostać bez zmian, z czego wnioskodawczyni wyciąga wniosek, że grunty zabudowane objęto scaleniem bez zgody właścicieli, przez co rażąco naruszono art. 1 ust. 3 ustawy scaleniowej z 1968 r. Wnioskodawczyni podtrzymała swój zarzut, że mapa scaleniowa była wykonana na nieaktualnym katastrze. Przy modernizacji ewidencji gruntów ok. 1979 r. z rażącym naruszeniem prawa utworzono działkę fikcyjną o nr [....]. Dokonując modernizacji ewidencji gruntów należało jako punkt wyjścia przyjąć stan posiadania na dzień 4 listopada 1971 r., a tymczasem niejako od nowa ustalano stan posiadania na podstawie dokonywanych z nalotu pomiarów, a do tego podstaw prawnych nie było.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00