Wyrok WSA w Krakowie z dnia 12 września 2013 r., sygn. I SA/Kr 1111/13
|Sygn. akt I SA/Kr 1111/13 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 12 września 2013 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodnicząca Sędzia: WSA Nina Półtorak (spr.), Sędzia: WSA Paweł Dąbek, Sędzia: WSA Urszula Zięba, Protokolant: Aleksandra Osipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2013 r., sprawy ze skargi Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego, w O., na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 24 maja 2013 r. Nr [...], w przedmiocie zwrotu tytułu wykonawczego I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie organu I instancji, II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej koszty postępowania w kwocie 340 zł (trzysta czterdzieści złotych).
Uzasadnienie
W dniu 7 marca 2013 r. Opolski Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego wystawił na "M" Sp. z o.o. tytuł wykonawczy nr [...], dotyczący zaległości z tytułu kary pieniężnej nałożonej decyzją z dnia 7 stycznia 2013 r. nr [...]. Wierzyciel przekazał tytuł wykonawczy do realizacji Naczelnikowi Urzędu Skarbowego.
Organ egzekucyjny postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2013 r. nr [...] zwrócił w/w tytuł wykonawczy, stwierdzając niedopuszczalność egzekucji administracyjnej. W uzasadnieniu postanowienia Naczelnik Urzędu Skarbowego zauważył, że wierzyciel nie przesłał zobowiązanemu po upływie terminu do wykonania kary pieniężnej, upomnienia zawierającego wezwanie do jej wykonania, z zagrożeniem skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego, a jako podstawę prawną tego obowiązku wskazał § 13 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 listopada 2001 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. nr 137 poz. 1541 ze zm.). Następnie organ egzekucyjny zwrócił uwagę, że ustawa o transporcie drogowym w art. 93 ust. 1 stanowi, że kara pieniężna jest nakładana w drodze decyzji administracyjnej. Oznacza to, że kara ta nie powstaje z mocy prawa i dla jej powstania niezbędne jest wydanie stosownego orzeczenia. Tym samym kara ta nie mieści się w § 13 pkt 1 w/w rozporządzenia, w którym mowa jest o stanach prawnych niewymagających wcześniejszego doręczenia upomnienia.