Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 19 września 2013 r., sygn. III SA/Gl 1202/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik, Sędzia NSA Krzysztof Wujek, Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Wandoch, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2013 r. przy udziale - sprawy ze skargi ,,A Sp. z o.o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług (odmowy uchylenia decyzji ostatecznej) oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w K. po rozpatrzeniu odwołania "A" sp. z o. o. decyzją z [...] r. nr [...] , utrzymał w mocy własną decyzję z [...] r. nr [...], odmawiającą uchylenia ostatecznej decyzji tego organu z [...] r. nr [...]. W podstawie prawnej przywołał art. 13 § 1 pkt 2 lit. c oraz art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: - Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm., zwanej dalej O.p.).

Przedstawiając dotychczasowy przebieg postępowania podatkowego organ wyjaśnił, że pismem z [...] r. "A" sp. z o. o., powołując się na treść art. 240 § 1 pkt 5 O.p., wniosła o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej w K. z [...] r. nr [...] , utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w K. z [...] r. nr [...], określającą zobowiązanie w podatku od towarów i usług za styczeń 2003 r. w wysokości [...] zł oraz ustalającą dodatkowe zobowiązanie podatkowe za ten okres rozliczeniowy w wysokości [...] zł i żądała uchylenia dotychczasowej decyzji i umorzenia postępowania.

Spółka wskazała, że uzasadnieniem wniosku o wznowienie postępowania są nowe okoliczności faktyczne istniejące w dniu wydania decyzji nieznane organowi, gdyż podstawą wydania decyzji pierwszoinstancyjnej z [...] r. (utrzymanej w mocy przez organ odwoławczy) była decyzja Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w K. z [...] r. określająca zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2003 r. Tymczasem była to druga decyzja w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych za 2003 r., co oznacza, że w momencie wydania była dotknięta wadą nieważności. Spółka zaznaczyła, że w sprawie podatku dochodowego za 2003 r. została wcześniej wydana ostateczna decyzja Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w K. z [...] r. nr [...] , w związku z czym powtórna decyzja organu pierwszej instancji nie mogła stanowić podstawy dla orzeczenia w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2003 r.