Wyrok WSA w Lublinie z dnia 14 maja 2013 r., sygn. II SA/Lu 132/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Sidor, Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz (sprawozdawca), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Beata Basak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 maja 2013 r. sprawy ze skargi T. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku celowego I. oddala skargę; II. przyznaje [...] A.S. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) należnego podatku od towarów i usług

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze [...] decyzją z dnia 21 sierpnia 2012 r., nr [...], po rozpoznaniu odwołania T. W. od decyzji z dnia 17 października 2012 r., nr [...], wydanej z upoważnienia Wójta Gminy [...] przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w [...], przyznającej zasiłek celowy specjalny w wysokości 70 zł z przeznaczeniem na zakup lekarstw, środków higieny i środków sanitarnych - utrzymało w mocy tę decyzję.

W uzasadnieniu decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze wyjaśniło, że wskazaną na wstępie decyzją organ pierwszej instancji przyznał wnioskodawczyni zasiłek celowy specjalny w wysokości 70 zł z przeznaczeniem na zakup lekarstw, środków higieny i środków sanitarnych. Decyzji tej nadany został rygor natychmiastowej wykonalności. Organ pierwszej instancji podkreślił, iż zakres przyznanej pomocy uwzględnia zwiększone koszty zakupu lekarstw, ustalone na podstawie przedstawionych przez stronę faktur. Określając wysokość świadczenia organ wziął także pod uwagę fakt objęcia strony pomocą w szerokim zakresie, pomimo przekroczenia przez nią ustawowego kryterium dowodowego. Wnioskodawczyni posiada stałe źródło dochodu i uzyskuje świadczenia z pomocy społecznej w znacznej wysokości, a Ośrodek Pomocy Społecznej w [...] ma obowiązek udzielania pomocy również wielu innym potrzebującym często nieposiadającym żadnego źródła utrzymania. Uzyskiwanie wsparcia ze środków pomocy społecznej nie może stanowić sposobu na życie i na zaspokojenie wszystkich elementarnych potrzeb, albowiem pomoc społeczna pełni jedynie funkcję uzupełniającą w stosunku do własnych możliwości osoby ubiegającej się tę pomoc, a nadto jest ograniczona z uwagi na wysokość środków finansowych, którymi organ dysponuje oraz dużą grupę podopiecznych kwalifikujących się do przyznania tej pomocy. W celu zaspokojenia powyższych potrzeb wnioskodawczyni powinna skorzystać w części z własnych zasobów. Pomoc społeczna nie może być przez nią traktowana jako stałe źródło dochodów.