Wyrok WSA w Kielcach z dnia 18 kwietnia 2013 r., sygn. II SAB/Ke 7/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Kobylecka, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.), Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Urszula Opara, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 kwietnia 2013r. sprawy ze skargi M. M. na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w przedmiocie wydania zaświadczenia o żądanej treści zobowiązuje Komendanta Powiatowego Policji do rozpatrzenia wniosku M. M. z dnia [...] w części dotyczącej żądania wydania zaświadczenia o pełnieniu przez M. M. obowiązków Zastępcy Dyżurnego Komendy Powiatowej Policji nieprzerwanie w okresie od 1 stycznia 2007r. do dnia przeniesienia w stan spoczynku.

Uzasadnienie

Skargą datowaną na 5 lutego 2013 r., a wniesioną do WSA w Kielcach w dniu 6 lutego 2012 r. za pośrednictwem Komendanta Powiatowego Policji, M. M. zarzucił temu organowi bezczynność polegającą na niezałatwieniu jego wniosku z dnia 12 grudnia 2012 r. dotyczącego wydania zaświadczenia o ściśle określonych okolicznościach faktycznych i prawnych oraz wydania wskazanych dokumentów dowodowych. Z uwagi na odległy termin wniesienia sprawy skarżący wniósł też o orzeczenie o zarzucanej bezczynność i jako mającej cechy rażącego naruszenia terminów.

W uzasadnieniu skargi M. M. wyjaśnił, że na wniesione żądanie wydania zaświadczenia organ udzielił informacji pismem z dnia 19 grudnia 2012 r., które nie spełnia jednak roli zaświadczenia, czy też postanowienia o odmowie wydania zaświadczenia żądanej treści, gdyż stanowi wyłącznie polemikę z jego wnioskami i twierdzeniami. W związku z tym skarżący w trybie art. 37 kpa złożył zażalenie do Komendanta Wojewódzkiego Policji, na które organ nadzoru udzielił odpowiedzi postanowieniem z dnia [...], w którym określono, że zażalenie uznano za bezzasadne. W dalszym ciągu skarżący stwierdził, że bezczynny organ wyłącznie pozoruje działania w sprawie wniesionego żądania wydania zaświadczenia oraz że nie zgadza się z twierdzeniem organu, jakoby wydał on zaświadczenie w formie takich dokumentów jak wyciąg z przebiegu służby oraz pisemna odpowiedź. Zaświadczenie bowiem ma się odnosić do żądania strony w pełnym zakresie. W swym wniosku natomiast skarżący wprost zażądał poświadczenia prawdy obiektywnej w zakresie faktycznego zajmowania stanowisk i wykonywania na nich obowiązków służbowych w okresie od 1 stycznia 2007 r. do daty przeniesienia w stan spoczynku. Z materiału dowodowego wprost bowiem wynika, że faktycznie zajmował stanowisko zastępcy dyżurnego KPP na podstawie wydanych rozkazów, gdzie istnieje prawny obowiązek w zakresie powierzenia takiego stanowiska w trybie art. 37 w zw. z art. 45 ust. 3 i 106 ustawy o Policji w drodze decyzji administracyjnej, której do obecnej chwili nie wydano. Tymczasem w wydanym zaświadczeniu organ poświadcza to, co sobie dowolnie zgromadził w aktach osobowych, a okoliczności wynikające z tych akt całkowicie odbiegają od stanu faktycznego i dowodowego z innych materiałów oraz wiedzy, jaką organ dysponuje z urzędu. Sam wyciąg i pismo nie są zaświadczeniem, ale tylko opisem tego, co organ posiada w swoich aktach osobowych i co nie odzwierciedla prawdy obiektywnej.