Wyrok WSA w Krakowie z dnia 4 stycznia 2013 r., sygn. I SA/Kr 1490/12

Sygn. akt I SA/Kr 1490/12 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 4 stycznia 2013 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Grażyna Firek, Sędzia: WSA Ewa Michna, Sędzia: WSA Nina Półtorak (spr.), Protokolant: Aleksandra Osipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 stycznia 2013 r., sprawy ze skarg P.C., na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 12 lipca 2012 r. Nr [...],[...], oraz, z dnia 27 lipca 2012 r. Nr [...], w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za grudzień 2007 r., styczeń 2008 r. oraz za wrzesień 2006 r. I. uchyla zaskarżone decyzje oraz poprzedzające je decyzje organu I instancji, II. określa, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonywane do czasu uprawomocnienia się wyroku, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej koszty postępowania w kwocie 2.271 zł (dwa tysiące dwieście siedemdziesiąt jeden złotych).

Uzasadnienie

Decyzjami z dnia 21 lutego 2012 r. nr [...] i nr [...], Naczelnik Urzędu Skarbowego orzekł o odpowiedzialności P.C. jako osoby trzeciej, solidarnie z pozostałym członkiem Zarządu za zaległości podatkowe "I" Spółki z o.o. w S. z tytułu podatku od towarów i usług za grudzień 2007 roku oraz styczeń 2008 roku wraz z należnymi odsetkami za zwłokę oraz kosztami egzekucyjnymi.

Ponadto decyzją z dnia 30 grudnia 2011 r. nr [...] Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego orzekł o odpowiedzialności P.C., jako osoby trzeciej, solidarnie z pozostałym członkiem Zarządu za zaległości podatkowe "I" Spółki z o.o. w S., za zaległości podatkowe Spółki z tytułu nienależnego zwrotu podatku od towarów i usług, za wrzesień 2006 r., wraz z odsetkami za zwłokę i kosztami egzekucyjnymi.

Od tych decyzji skarżąca wniosła odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej zarzucając:

1) niewłaściwe zastosowanie art. 121 § 1, art. 122, art. 191 i art. 240 § 4 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez dokonanie błędnej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a także dokonanie jego oceny z przekroczeniem granicy swobodnej oceny dowodów, przez co ocena ta stała się oceną dowolną,