Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 marca 2014 r., sygn. III SA/Wa 2380/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz, sędzia WSA Aneta Lemiesz, Protokolant st. sekretarz sądowy Iwona Mazek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 marca 2014 r. sprawy ze skargi Z. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od maja do grudnia 2007 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego W.decyzją z dnia [...] października 2012 r. orzekł o solidarnej ze spółką i drugim członkiem zarządu odpowiedzialności podatkowej Z. S. (dalej "Strona" lub "Skarżący"), członka zarządu K. Sp. z o.o. z siedzibą w W., za zaległość podatkową spółki z tytułu podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od maja do grudnia 2007 r.

W odwołaniu Skarżący wniósł o uchylenie ww. decyzji zarzucając Organowi naruszenie przepisów Ordynacji podatkowej, tj.: art. 116 § 1, § 2 oraz § 4, art. 120, art. 121 § 1 i 2, art. 123 § 1, art. 124, art. 187 § 1, art. 201 § 1 pkt 2 oraz art. 210 § 1 pkt 6. Organz, zdaniem Skarżącego, nieprawidłowo ocenił stan faktyczny odnośnie kwestii pozostawania przez niego członkiem zarządu spółki w okresie, za który orzeczono odpowiedzialność, oraz kwestię związaną z terminem, w jakim powinien zostać złożony wniosek o ogłoszenie upadłości spółki.

Dyrektor Izby Skarbowej w W. decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. utrzymał w mocy decyzję Organu I instancji.

Organ odwoławczy podkreślił, iż aby orzec o odpowiedzialności osoby trzeciej za zaległości podatkowe spółki konieczne jest: 1) ustalenie pozytywnych przesłanek takiej odpowiedzialności, tj. bezskuteczności egzekucji zaległości podatkowej wobec spółki oraz upływ terminu płatności zobowiązania podatkowego w okresie pełnienia przez tę osobę funkcji członka zarządu, oraz 2) ustalenie braku przesłanek negatywnych, tzn. brak wniosku o upadłość (układ) zgłoszonego we właściwym czasie, a także brak wykazania, że niezgłoszenie takiego wniosku wynika z przyczyn niezawinionych przez członka zarządu, albo w końcu, że istnieje mienie, z którego organ może zaspokoić zaległości spółki.