Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 12 grudnia 2012 r., sygn. I SA/Bk 309/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), Sędziowie sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, sędzia WSA Wojciech Stachurski, Protokolant Beata Rusiecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi T. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] lipca 2012 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2008 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w B. decyzją z [...] lipca 2012 r., nr [...], utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w B. z [...] lutego 2012 r., nr [...] określającą Panu T. R. za styczeń i luty 2008 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na miesiąc następny oraz zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiące od marca do grudnia 2008 r. w wysokościach odmiennych od wykazanych przez Skarżącego w deklaracjach VAT-7.

Organy ustaliły, że Pan T. R. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmą J. współpracował z G. S.A. i G. Sp. z o.o. Sp. komandytowa. W ramach zawartych umów zobowiązany był świadczyć usługi marketingowe sprowadzające się do prowadzenia promocji i konkursów wśród odbiorców produktów G., przekazywania klientom informacji na temat towarów firmy G., demonstrowania oferowanych towarów i wyszukiwania nowych klientów. W związku z tą działalnością Pan T. R. zaewidencjonował wydatki na zakup towarów - prezentów w postaci np. rowerów, aparatów fotograficznych, których wręczanie klientom - jak twierdzi - służyło realizacji umów zawartych z firmami G. Organy zakwestionowały istnienie związku pomiędzy poniesionymi na ten cel wydatkami,