Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 listopada 2012 r., sygn. IV SA/Wa 925/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Wójcik, Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.), Protokolant sekr. sąd. Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2012 r. sprawy ze skargi M. K. na uchwałę Rady Gminy W. z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę

Uzasadnienie

Rada Gminy W. w dniu 7 października 2011 r. uchwałą nr [...] wydaną na podstawie art 18 ust. 2 pkt 5, art. 40 ust.1, art.42 ustawy z dnia 8,marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( Dz. U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ( Dz. U. nr 80, poz. 717 ze zm.) podjęła uchwałę w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru wsi W. ( Dz. Urz. Województwa [...] z 2011r., nr [...], poz. [...] ).

Skargę na powyższą uchwałę wniosła M. K. w części dotyczącej terenu, na którym położone są działki o nr ew. [...] i [...] we wsi W., zarzucając jej naruszenie chronionego prawnie interesu poprzez nieuwzględnienie lub wadliwe zastosowanie:

1) art. 140 k.c. w zw. z art. 64 ust. 3 w zw. z art. 32 Konstytucji RP poprzez uznanie, że zaskarżona uchwała nie narusza objętego konstytucyjną ochroną prawa własności nieruchomości, a w konsekwencji nie ogranicza prawa skarżącej do dysponowania i zagospodarowania jej nieruchomości,

2) art. 4, art. 6 ust. 1, art. 20 ust 1 i art. 28 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez uznanie, że Gmina nie nadużyła władztwa planistycznego w związku z nadmiernym ograniczeniem prawa skarżącej do dysponowania i zagospodarowania gruntem, nieproporcjonalnie do celów koniecznych dla zapewnienia racjonalnej gospodarki przestrzennej oraz ponad usprawiedliwione potrzeby publiczne;

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00