Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 listopada 2012 r., sygn. VIII SA/Wa 315/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Fularski, Sędziowie Sędzia WSA Cezary Kosterna /sprawozdawca/, Sędzia WSA Justyna Mazur, Protokolant Referent stażysta Dorota Jaworska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2012 r. sprawy ze skargi I. G., M. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...]; 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz skarżących I. G., M. G. solidarnie kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1.1. Przedmiotem skargi I.G. i M.G. (dalej: "skarżący") jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w W. (dalej: "organ odwoławczy" lub "DIS") z [...] lutego 2012 r. nr [...] utrzymująca w mocy po rozpoznaniu odwołania decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. (dalej: "organ I instancji" lub "NUS") z [...] czerwca 2011 r. określającą zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. i odsetki za zwłokę od nieuregulowanych w terminie płatności zaliczek na ten podatek

za poszczególne miesiące tego roku.

1.2. Do wydania decyzji przez organ I instancji doszło w następujących okolicznościach:

W związku z uzyskaniem informacji, że skarżąca sprzedaje odzież za pośrednictwem internetowego portalu aukcyjnego [...], a nie ma w tym zakresie zarejestrowanej działalności gospodarczej, przeprowadzono kontrolę w zakresie sprawdzenia istnienia obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych w latach 2007 - 2009. Ustalono, że w okresie tym skarżąca sprzedawała odzież i obuwie, przeprowadzając w okresie od grudnia 2007 r. do grudnia 2009 r. [...] transakcje, w tym w 2007 r. - [...] transakcji, w 2008 r. - [...] i w 2009 r. - [...] transakcji. Ustalenia te oparto na podstawie informacji o wysyłanych przez nią paczkach, uzyskanych głównie z [...], oraz informacji z banków prowadzących rachunki bankowe, na które nabywcy regulowali należności dla skarżącej. W związku z tym wszczęto postępowanie podatkowe. Skarżąca wezwana do złożenia wyjaśnień wniosła o uwzględnienie jej kosztów własnych, w tym amortyzacji budynków i podała, że na tej działalności poniosła stratę w wysokości ok. [...] %. Dalej w toku postępowania twierdziła, że sprzedawała odzież używaną zakupywaną na potrzeby swojej rodziny (męża i córki), synów jej koleżanki i córki brata. Losowo wybrani nabywcy potwierdzali, że kupowali odzież używaną. Organ ustalił też, że dla prowadzenia swej działalności skarżąca posługiwała się rachunkami bankowymi nie należącymi do niej, co podważało wiarygodność jej zeznań z [...] maja 2010 r., gdzie twierdziła, że nie wykorzystywała rachunków innych osób. NUS dysponując dowodami w postaci płyty CD ze zdjęciami rodziny skarżącej i oświadczeniami znajomych skarżącej mającymi wskazywać dużą ilość posiadanych ubrań, oświadczeniami nabywców twierdzących, że kupowali rzeczy używane dzieci skarżącej, przeprowadził ich analizę i doszedł do przekonania, że ciągłość (powtarzalność) podejmowanych czynności, ich zorganizowany i trwały charakter, świadczy o prowadzeniu przez skarżącą działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży w celach zarobkowych towarów za pośrednictwem Internetu, a ilość transakcji świadczy o tym, że skarżąca nabywała towary w celu ich dalszej odsprzedaży. Organ uznał, że przychód ze sprzedaży odzieży używanej co do zasady nie jest zwolniony z opodatkowania. W konkluzji uznał, że działalność skarżącej wyczerpuje definicję działalności gospodarczej zawarta w art. 5a pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zmianami - dalej: "u.p.d.o.f.").