Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 14 listopada 2012 r., sygn. II SA/Gd 448/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janina Guść Sędziowie: Sędzia WSA Wanda Antończyk (spr.) Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Małgorzata Kuba po rozpoznaniu w Gdańsku na rozprawie w dniu 14 listopada 2012 r. sprawy ze skargi T. S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 29 maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 15 marca 2012 r. nr [...], 2. zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącego T. S. kwotę 100,- (sto złotych) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z 15 marca 2012 r., wydaną na podstawie art. 1 ust. 1, art. 2 pkt 2 lit. a) i art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 31 marca 1996 roku o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzickich (Dz. U. Nr 87, poz. 395 ze zm. - zwanej dalej ustawą), odmówił T. Sz. przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego określonego w ww. ustawie.

W uzasadnieniu powyższej decyzji Kierownik Urzędu wskazał na definicję represji określoną w art. 2 pkt 2 lit. a) ustawy, zgodnie z którą represją jest deportacja (wywiezienie) do pracy przymusowej na okres co najmniej 6 miesięcy z terytorium państwa polskiego, w jego granicach sprzed 1 września 1939 r. na terytorium III Rzeszy i terenów przez nią okupowanych w okresie wojny w latach 1939-1945. Następnie organ podał, że ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że wnioskodawca w czasie okupacji niemieckiej pracował w gospodarstwie rolnym w sąsiedniej wsi. Materiał dowodowy (ankieta Biura Dowodów Osobistych oraz karta osobowa) jednak nie potwierdza wysiedlenia strony w tym czasie z miejsca stałego zamieszkania. W ocenie organu, okoliczności te nie dają podstaw do przyjęcia, że zrealizowane zostały przesłanki z art. 2 pkt 2 ustawy, co jest niezbędne do przyznania wnioskowanego świadczenia.