Wyrok WSA w Łodzi z dnia 22 lutego 2011 r., sygn. II SA/Łd 39/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Czesława Nowak - Kolczyńska Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.) Protokolant apl. rad. Aneta Loba po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2011 r. sprawy ze skargi J. Ś. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]. nr [...]; 2. zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącego J. Ś. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania
Uzasadnienie
W dniu [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, na podstawie art. 1 ust. 1 i art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. Nr 87, poz. 395 ze zm., dalej ustawy), wydał decyzję Nr [...], odmawiającą J. Ś. przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego z tytułu deportacji do pracy przymusowej.
W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, iż zebrany w toku postępowania materiał dowodowy nie jest wystarczający do wydania decyzji pozytywnej w niniejszej sprawie. Strona nie przedstawiła, w określonym terminie, wymaganych przez organ dokumentów potwierdzających wnioskowany rodzaj i okres represji. Nie został zatem spełniony warunek określony w art. 4 ust. 1 ustawy.
Pismem z dnia 8 listopada 2010r. J. Ś. zwrócił się do organu o ponowne rozpatrzenie sprawy. W swoim wniosku oświadczył, że w roku 1941 został przymusowo wysiedlony wraz z rodzicami i rodzeństwem z miejscowości L. położonej w gminie M. w powiecie sieradzkim do odległej o kilkadziesiąt kilometrów miejscowości L., położonej w gminie S. w powiecie łaskim. Wysiedlenie związane było z utworzeniem poligonu wojskowego dla wojsk niemieckich. W jego ocenie został "wyrwany" z dotychczasowego środowiska i jako małoletni został przymuszony do pracy przy wypasie bydła i innych pracach polowych w majątku Niemca J. K., przez którego, w okresie okupacji, został kilkakrotnie pobity. Na poparcie swoich oświadczeń J. Ś. złożył zeznania dwóch świadków - siostry S. N. oraz C. T.