Wyrok WSA w Krakowie z dnia 24 października 2012 r., sygn. III SA/Kr 65/12
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Lechowski Sędziowie WSA Bożenna Blitek (spr.) WSA Halina Jakubiec Protokolant Honorata Kuźmicka-Wełna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2012 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. z siedzibą w K na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 18 października 2011 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych kat. B I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. orzeka, że uchylona decyzja nie może być wykonana, III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej kwotę 457,00 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] 2011 r. Nr [...] Prezydent Miasta cofnął swoją decyzję - zezwolenie Nr [...] z dnia [...] 2010 r. (zmienioną decyzją [...] z dnia 29 lipca 2010 r.) na sprzedaż i podawanie napojów alkoholowych kat. B, tj. o zawartości alkoholu powyżej 4,5% do 18% oprócz piwa, przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży, w restauracji, kawiarni w K, ul. B, wydanych dla A Sp. z o.o. z siedzibą w K, C. Organ I instancji wyjaśnił, że A Sp. z o.o. prowadzi sprzedaż i podawanie napojów alkoholowych kat. A, B i C w restauracji, kawiarni przy ul. B w K na podstawie stosownych zezwoleń, ważnych od 12 maja 2010 r. do 11 maja 2015 r. Przedmiotowy lokal usytuowany jest w pawilonie wolnostojącym o konstrukcji metalowo-drewnianej z powłoką z tworzywa sztucznego. Organ I instancji wskazał, że w momencie składania wniosku o wydanie zezwoleń, jako tytuł prawny do lokalu stanowiącego punkt sprzedaży napojów alkoholowych, wymagany na podstawie art. 18 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473 z późn. zm.), przedsiębiorca przedłożył umowę dzierżawy nieruchomości zawartą w dniu [...] 2008 r. na okres 10 lat pomiędzy Gminą a A Sp. z o.o. W umowie ustalono, że na przedmiocie dzierżawy, tj. części działek nr [...], [...], [...] i [...] obr. [...] na Bulwarze [...], w/w Spółka zrealizuje, a następnie będzie eksploatować kompleks wielofunkcyjny "[...]". Stosownie do treści § 4 ust. 2 pkt a umowy dzierżawy, kompleks ten powinien funkcjonować sezonowo (nie dłużej niż od połowy kwietnia do połowy września) i po tym okresie miał być całkowicie demontowany. Warunek ten wynikał z uzyskanych dla przedmiotowego zamierzenia inwestycyjnego decyzji ustalających warunki zabudowy. Ponadto decyzja zatwierdzająca projekt budowlany i udzielająca pozwolenia na budowę określała sezonowy charakter realizowanych na przedmiocie dzierżawy obiektów. Prezydent Miasta stwierdził, że w dniu 11 kwietnia 2011 r. do Wydziału Spraw Administracyjnych Urzędu Miasta wpłynęło pismo z Wydziału Skarbu UM - reprezentującego Gminę - właściciela gruntu, na którym znajduje się przedmiotowy lokal. Z treści pisma wynika, że w zawiązku z niedopełnieniem przez przedsiębiorcę tego warunku, umowa dzierżawy nieruchomości zawarta pomiędzy Gminą a A Sp. z o.o. została rozwiązana z dniem 13 grudnia 2010 r. poprzez jej wypowiedzenie oświadczeniem z dnia 1 grudnia 2010 r. przez Gminę w trybie natychmiastowym. Organ I instancji podniósł, że zgodnie z art. 18 ust. 7 pkt 5 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, warunkiem prowadzenia sprzedaży napojów alkoholowych jest posiadanie tytułu prawnego do korzystania z lokalu, stanowiącego punkt sprzedaży. Zdaniem organu orzekającego, tytuł ten w tym przypadku jest bezsprzecznie powiązany z terenem, będącym przedmiotem wypowiedzianej umowy. Organ I instancji wskazał również, iż w myśl art. 18 ust. 10 pkt 2 powyższej ustawy, zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych organ zezwalający cofa w przypadku nieprzestrzegania określonych w ustawie warunków sprzedaży napojów alkoholowych. W związku z powyższym w dniu 19 kwietnia 2011 r. zostało wszczęte z urzędu postępowanie w sprawie cofnięcia posiadanych przez A Sp. z o.o. zezwoleń na sprzedaż i podawanie napojów alkoholowych w przedmiotowym lokalu, o czym powiadomiono stronę stosownym zawiadomieniem. W odpowiedzi w dniu 28 kwietnia 2011 r. A Sp. z o.o. złożyła obszerne wyjaśnienia, w których zaznaczyła, że lokal dla którego zostały wydane zezwolenia nie jest w żaden sposób powiązany z terenem i stanowi on jej własność. Lokal ten został wybudowany przez A Sp. z o.o. na podstawie prawomocnego pozwolenia na budowę. Poza tym, przedsiębiorca wskazał, iż pojęcie lokalu, dla którego zostało wydane zezwolenie obejmuje wyłącznie restaurację i kawiarnię umieszczoną w pawilonie stanowiącym własność Spółki i nie może być utożsamiane z towarzyszącym mu terenem. W jego ocenie, rozwiązanie umowy dzierżawy terenu nie pozbawiło go jednocześnie tytułu prawnego do pawilonu, w którym mieści się lokal, a zatem nie utracił tytułu prawnego do lokalu. Ponadto, przedsiębiorca dodał, że rozwiązanie umowy dzierżawy było spowodowane opieszałością administracyjną Wydziału Architektury i Urbanistyki związaną z możliwością działania obiektu jako kompleksu całorocznego. Wskazał również, że wolą Wydziału Skarbu Miasta jest uczynienie z "[...]" obiektu stałego, w celu uniknięcia problemów z sezonowością. A Sp. z o.o. poinformowała, że Wydział Skarbu Miasta zobligował się do sporządzenia nowej umowy dzierżawy na terenie [...], a do czasu sporządzenia nowej umowy dzierżawy Spółka będzie płaciła 3-krotność czynszu z tytułu bezumownego korzystania z zajmowanego terenu. Organ I instancji podał, że w dniu 12 maja 2011 r. Wydział Spraw Administracyjnych UM wystąpił do Wydziału Skarbu Miasta UM z prośbą o odniesienie się do wyjaśnień Przedsiębiorcy w kwestii rozwiązania umowy dzierżawy nieruchomości. Stosowną odpowiedź uzyskano pismem nr [...] z dnia 2 czerwca 2011 r., w którym potwierdzono wypowiedzenie umowy dzierżawy w trybie natychmiastowym i wskazano, ze została ona rozwiązana z dniem 13 grudnia 2010 r. W piśmie poinformowano również, iż w dniu 11 stycznia 2011 r. Przedsiębiorca zwrócił się do Wydziału Skarbu Miasta UM o wstrzymanie procedury przejęcia nieruchomości powołując się na fakt złożenia w dniu 11 sierpnia 2010 r. wniosku o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji związanej z budową tymczasowego budynku "[...]", funkcjonującego całorocznie. W związku z prowadzonym postępowaniem wyjaśniającym w sprawie możliwości funkcjonowania na terenie Bulwaru [...] obiektu o charakterze całorocznym, wstrzymano procedurę przejęcia nieruchomości stanowiących przedmiot umowy dzierżawy, a z tytułu bezumownego korzystania naliczana jest A Sp. z o.o. opłata w wysokości 300% stawki czynszu dzierżawnego, w związku z rozwiązaniem umowy dzierżawy. Zdaniem Prezydenta Miasta, zebrany w sprawie materiał dowodowy bezsprzecznie świadczy o utracie tytułu prawnego do lokalu gastronomicznego przy ul. B w K przez A Sp. z o.o. Przedmiotowe zezwolenia zostały udzielone na wniosek przedsiębiorcy, złożony w dniu 5 marca 2010 r., do którego zgodnie z wymogiem wynikającym z art. 18 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi dołączył tytuł prawny w postaci umowy dzierżawy nieruchomości zawartej w dniu 22 grudnia 2008 r. na okres 10 lat pomiędzy Gminą a A Sp. z o.o. Przedmiotowa umowa dzierżawy została rozwiązana w trybie natychmiastowym z dniem 13 grudnia 2010 r. Od tego dnia przedsiębiorca korzysta z nieruchomości bez tytułu prawnego. Za całkowicie bezzasadny Prezydent Miasta uznał zarzut przedsiębiorcy, że w przedmiotowej sprawie organ zezwalający uznaje cały teren dzierżawy za lokal gastronomiczny. Organ I instancji stwierdził, że zakres przedmiotowy udzielonego zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych nie daje Przedsiębiorcy prawa do prowadzenia sprzedaży napojów alkoholowych na całym terenie, będącym przedmiotem umowy dzierżawy, lecz wyłącznie w miejscu wymienionym w zezwoleniu, czyli w lokalu gastronomicznym, tj. kawiarni, restauracji w pawilonie usytuowanym na przedmiocie dzierżawy terenu, tj. części działek nr [...], [...], [...] i [...] obr. [...] pod adresem ul. B w K. Uprawnienie do korzystania z zezwolenia przysługuje zatem przedsiębiorcy tylko i wyłącznie w tym konkretnym miejscu oraz tylko i wyłącznie w czasie rzeczywistego wypełniania przesłanki art. 18 ust. 7 pkt 5 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, a więc jednego z warunków korzystania z zezwoleń, tj. posiadania tytułu prawnego do korzystania z przedmiotowego lokalu. Zdaniem organu I instancji, zakres przedmiotowy zezwoleń nie może być rozważany w oderwaniu od skonkretyzowanego w zezwoleniu miejsca sprzedaży, czyli adresu ul. B w K. Stąd też, utrata tytułu prawnego do terenu przesądza o utracie tytułu prawnego do lokalu stanowiącego punkt sprzedaży napojów alkoholowych. Prezydent Miasta nie znalazł również przesłanek przemawiających za przedłużeniem umowy dzierżawy. Jego zdaniem, fakt, że A Sp. z o.o. może nadal przebywać i korzystać z przedmiotowego gruntu nie oznacza, że posiada ona w dalszym ciągu tytuł prawny do lokalu. Organ I instancji wskazał, iż umowa dzierżawy została rozwiązana z dniem 13 grudnia 2010 r. poprzez jej wypowiedzenie oświadczeniem z dnia 1 grudnia 2010 r. przez Gminę w trybie natychmiastowym. Obecnie wydzierżawiający wstrzymał procedurę przejęcia nieruchomości, a Spółka płaci trzykrotność czynszu z tytułu bezumownego korzystania z zajmowanego terenu. Prezydent Miasta stwierdził, że z przytoczonego wyżej pisma nr [...] z dnia 2 czerwca 2011 r., otrzymanego od Wydziału Skarbu Miasta UM, wynika, że w obecnym kształcie projektu inwestycji Wydział Skarbu Miasta nie widzi "przesłanek przemawiających za możliwością funkcjonowania kompleksu [...] na przedmiotowym terenie, jako inwestycji całorocznej". Natomiast ewentualna ponowna dzierżawa tego terenu będzie wymagała podpisania nowej umowy w tym zakresie. Mając powyższe na uwadze Prezydent Miasta uznał, iż pomimo dysponowania przedmiotowym pawilonem, w którym prowadzona jest sprzedaż napojów alkoholowych A Sp. z o.o. nie posiada obecnie tytułu prawnego do lokalu stanowiącego punkt sprzedaży napojów alkoholowych zlokalizowany przy ul. B w K, stosownie do udzielonego zezwolenia na sprzedaż alkoholu oraz w myśl przepisów ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.