Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 6 maja 2010 r., sygn. II SA/Ol 214/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Irena Szczepkowska Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 maja 2010 r. sprawy ze skargi A.S. i W.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" r. nr "[...]" w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżących kwotę 740 zł (siedemset czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Burmistrz Miasta K. odmówił cofnięcia A. S. i W.S. spółce cywilnej Sklep Monopolowy "[...]", prowadzącym działalność gospodarczą z siedzibą przy ul. S. 5 w K. zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5 % zawartości alkoholu oraz na piwo przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży. W uzasadnieniu podano, iż postępowanie w tej sprawie zostało wszczęte na skutek wniosku złożonego przez Prokuratora Rejonowego w K., z którego wynikało, iż w lutym 2008r. we wskazanym sklepie został sprzedany alkohol nieletniemu - K. Wu. Przy czym sprawa była przedmiotem ponownego rozpoznania przez organ I instancji w związku z uchyleniem poprzedniej decyzji przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. Podano, iż po ponownym przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego oraz rozprawy administracyjnej istotne w sprawie okoliczności nie znalazły bezspornego potwierdzenia. Co prawda K. W. potwierdził, że rozpoznaje w jednej z osób - stron postępowania - sprzedawcę alkoholu, który spożył przed dokonaniem kradzieży w sklepie "R.", jednak co do pozostałych okoliczności sprawy stwierdził, że ich nie pamięta. W toku postępowania ustalono, że poza właścicielami w sklepie "[...]" nie byli, ani nie są obecnie zatrudnieni inni sprzedawcy. W ocenie organu w materiale dowodowym są niekonsekwencje. Przyczyną złożenia wniosku przez prokuratora o wszczęcie niniejszego postępowania było zdarzenie w sklepie R. w K., do którego doszło w związku ze spożyciem alkoholu przez nieletniego. Zdarzenie to miało miejsce w dniu 21 stycznia 2008r., zaś z wniosku prokuratora skierowanego do organu administracji wynika, że dotyczy on sprzedaży alkoholu temu nieletniemu w lutym 2008r. Ponadto analiza zeznań złożonych przez nieletniego w prokuraturze i w toku rozprawy administracyjnej prowadzi do wniosku, że ma ona luki w pamięci co do zapamiętanych zdarzeń. Nieletni nie był w stanie odtworzyć przebiegu zdarzeń do momentu spożycia alkoholu, zaś innych świadków i dowodów dotyczących tej sprawy nie udało się ujawnić w toku postępowania administracyjnego. Z kolei zeznania stron nie mogą stanowić jedynego i obiektywnego dowodu w sprawie. Jednocześnie na brak dowodów nie budzących wątpliwości nałożyła się niekonsekwencja w pisemnym materiale dowodowym dotyczącym sprzeczności co do dat opisujących fakty mające znaczenie w sprawie. Powołując się na wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 czerwca 2007r. organ podniósł, że wynik postępowania karnego w oparciu o ten sam stan faktyczny ma znaczenie dla prowadzonego postępowania administracyjnego w sprawie o cofnięcie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w oparciu o art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. W tej sytuacji za okoliczność przesądzającą o braku dostatecznych podstaw do cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych należało uznać wynik postępowania karnego w sprawie o sygn. akt "[...]", dotyczącej rozpijania poprzez podanie alkoholu małoletniemu K. W. w dniu 21 stycznia 2008r. i zakończonej postanowieniem z dnia "[...]" o odmowie wszczęcia dochodzenia w przedmiotowej sprawie z uwagi na brak danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu zabronionego. Biorąc pod uwagę przede wszystkim obiektywny charakter tego postępowania, organ doszedł do wniosku, iż nie można uznać, aby w sposób niewątpliwy zostały spełnione przesłanki określone w art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a) ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi skutkujące cofnięciem A.S. i W.S. zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych.