Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 13 września 2012 r., sygn. I SA/Po 535/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Jaśniewicz Sędziowie WSA Katarzyna Nikodem WSA Dominik Mączyński (spr.) Protokolant referent stażysta Monika Wiza po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2012 r. sprawy ze skargi C.M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji ostatecznej w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 rok Oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w P. decyzją z dnia [...], Nr [...], działając na podstawie art. 245 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, po wznowieniu postępowania na wniosek C. i D. M., postanowieniem z dnia [...], z uwagi na brak przesłanek określonych w przepisie art. 240 § 1 powołanej wyżej ustawy - odmówił uchylenia ostatecznej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia [...]., Nr [...], utrzymującej w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...], Nr [...] określającą zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 rok w wysokości [...] zł.

W uzasadnieniu organ wskazał, iż wnioskiem z dnia [...] (data wpływu [...]) C. i D. M. wystąpili o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia [...], Nr [...], określającą skarżącym zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 rok w wysokości [...] zł. Jako podstawę prawną uzasadniającą wznowienie postępowania podatnicy powołali przepis art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej. Argumentując swoje żądanie podatnicy podnieśli, iż wyszły na jaw nowe, istotne w sprawie okoliczności faktyczne jakimi, w ich ocenie, jest wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 stycznia 2011 r., sygn. akt II FPS 5/11. Wskazali, iż w w/w orzeczeniu NSA stwierdził, że "zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu dotyczącym lat 2005-2008 miało zastosowanie do żołnierzy pełniących wojskową służbę za granicą, jeżeli realizowali cele, o których mowa w tym przepisie". Ponadto stwierdzili, iż "organ podatkowy z urzędu ma obowiązek ocenić wszystkie zwolnienia pod kątem ich ewentualnego zastosowania zanim wyda decyzję określającą wysokość zobowiązania podatkowego".