Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 marca 2011 r., sygn. III SA/Wa 1932/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant referent stażysta Marika Krawczyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 marca 2011 r. sprawy ze skargi S. S. i E. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy po wznowieniu uchylenia decyzji w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2010 r. nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz S. S. i E. S. kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

1. Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. (dalej "NUS") decyzją z [...] czerwca 2008r. określił Skarżącym - S. i E. małżonkom S. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004r. w wysokości 27.152,10 zł oraz odmówił stwierdzenia nadpłaty w wysokości 15.836 zł. Zakwestionował bowiem zastosowanie przez Skarżącego zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 110 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., dalej: "u.p.d.f."). NUS ustalił że Skarżący jest żołnierzem zawodowym i w 2004r. został wyznaczony do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa. Otrzymywał należność zagraniczną, przysługująca na podstawie art. 24 ust. 5 i art. 102 § 1 i 3 ustawy dnia 11 września 2003r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 179, poz. 1750 ze zm., dalej: "u.s.w.z.w."), która nie podlegała w 2004r. zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 110 u.p.d.f. Charakter należności zagranicznej jako dodatkowego wynagrodzenia, obok przysługującego uposażenia zasadniczego, za podwyższone koszty wykonywania obowiązków służbowych poza granicami państwa, przemawia za równoznacznym traktowaniem tej należności z należnością o identycznym charakterze otrzymywaną przez członków służby zagranicznej jako dodatek zagraniczny.