Wyrok WSA w Krakowie z dnia 12 września 2012 r., sygn. III SA/Kr 1360/11

Sygn. akt III SA/Kr 1360/11 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 12 września 2012 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Kutzner, Sędziowie WSA Maria Zawadzka (spr.), NSA Grażyna Danielec, , Protokolant Urszula Bukowiec, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2012 r., sprawy ze skargi T. T. i M. P., na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego, z dnia 30 sierpnia 2011r. nr [...], w przedmiocie kary pieniężnej I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu pierwszej instancji, II. orzeka, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane, III. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz skarżących T. T. i M. P. kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 30 maja 2011 r. Nr [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na Firmę Transportową "A" s.c T. T., M. P. karę pieniężną w wysokości 6.000 zł.

W trakcie prowadzonej kontroli przedsiębiorstwa: Firma Transportowa "A" s.c. T. T. i M. P. organ ustalił, że w zakresie działalności spółki wykonywane są regularne przewozy osób na trasie K - N - C. Zezwolenie na wykonywanie przewozów regularnych o NR [...] zostało wydane tylko dla jednego z przedsiębiorców tj. M. P., natomiast T. T. nie wystąpił z wnioskiem o wydanie takiego zezwolenia.

W odwołaniu pełnomocnik skarżących T. T. i M. P. domagał się uchylenia zaskarżonej decyzji w całości i wydania rozstrzygnięcia co do meritum sprawy, względnie uchylania zaskarżonej decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania organowi I instancji lub umorzenia postępowania. Zaskarżonej decyzji zarzucono naruszenie prawa materialnego, poprzez naruszenie art. 18 ustawy o transporcie drogowym, poprzez jego niewłaściwą wykładnię oraz art. 5 ustawy - prawo przewozowe, poprzez nieuwzględnienie możliwości dopuszczenia "przewozu innym przewoźnikom na całej przestrzeni przewozu", a także naruszenie przepisów procedury administracyjnej, tj. art. 5 i art. 7 k.p.a. poprzez skierowanie zaskarżonej decyzji do niewłaściwego podmiotu. Pełnomocnik skarżących podkreślił, że wspólnicy tworzący spółkę cywilną przyjęli w umowie spółki "ściśle określony podział obowiązków, z którego jasno wynika, że jeden wspólnik - M. P. wykonuje krajowy przewóz drogowy osób - przewóz regularny osób, a drugi wspólnik T. T. wykonuje naprawy i remonty pojazdów samochodowych, w tym służących do przewozu osób". Nadto zarzucono, że z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, w żaden sposób nie można wyprowadzić wniosku, że wspólnik T. T. wykonywał transport drogowy - przewóz regularny, zatem organ przekroczył granice swobodnej oceny dowodów, stwierdzając naruszenie lp. 2.1 załącznika do ustawy o transporcie drogowym tj. wykonywanie transportu drogowego osób bez wymaganego zezwolenia.