Wyrok WSA w Kielcach z dnia 19 września 2012 r., sygn. II SA/Ke 407/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Urszula Opara, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 12 września 2012r. sprawy ze skargi J.R. i Z.R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie uznania nieruchomości za mienie gromadzkie I. uchyla zaskarżoną decyzję II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania A. K., T. C., Z. R., J. R., H. Z., M. T.

i J. S., utrzymało w mocy decyzję Starosty S. z dnia [...] orzekającą o uznaniu za mienie gromadzkie nieruchomości położonej na terenie gminy R., obręb S. oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 220 o pow. 0,8 ha na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 2 kpa.

W uzasadnieniu organ wskazał, że postępowanie zostało wszczęte na wniosek Wójta Gminy R. i ustalono, że teren działki nr 220 w S. jest obecnie podzielony na kilka mniejszych części za pomocą prowizorycznego drewnianego ogrodzenia, a przez działkę przebiega linia energetyczna wysokiego napięcia. Działka wykorzystywana była jako działka szkolna przez kierowników szkoły od lat powojennych. Od roku 1946 kierownikiem szkoły został Wacław Dąbrówka, który pełnił tę funkcję do 1970 r. i przez cały okres samodzielnie korzystał z ww. działki zbierając

z niej siano dla krowy. W roku 1970 funkcję dyrektora objął M. M., który przejął do użytkowania ww. działkę ale nie korzystał z niej samodzielnie. Łąkę oddał do użytkowania W.M., a około 1975 r. połowę działki przekazał do użytkowania E.B., jednak faktycznie z całej działki korzystał W.M.. Po śmierci M. M. w 1978 r. dyrektorem szkoły został E.B. i to on przejął działkę w całości, jednak nadal użytkował ją W.M.. Stan taki trwał do 1994 r. kiedy to niektórzy mieszkańcy S. podzielili działkę między siebie, a E.B. zrzekł się jej użytkowania.