Wyrok WSA w Kielcach z dnia 7 marca 2012 r., sygn. II SA/Ke 820/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Rojek, Sędzia NSA Anna Żak, Protokolant Asystent sędziego Sergiusz Leydo, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 marca 2012r. sprawy ze skargi W.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławcze z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie wspólnot gruntowych oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzja z dnia [...] znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Starosty J. z [...] znak: [...] ustalającą, że nieruchomość położona we wsi C. oznaczona w ewidencji gruntów, obręb 14 K., gmina S. jako działki nr 30, 302, 318 i 323 o łącznej powierzchni 2,96 ha stanowi wspólnotę gruntową mieszkańców wsi C. i jednocześnie ustalającą, że nieruchomość położona we wsi C. oznaczona w ewidencji gruntów, obręb 14 K., gmina S., jako działki nr 310 i 317 o łącznej pow. 0,7 ha stanowi mienie gminne;

Rozstrzygnięcie organu II instancji zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Postępowanie w niniejszej sprawie, dotyczącej ustalenia czy w/w działki stanowią wspólnotę gruntową, czy też mienie gminne zostało wszczęte na wniosek Gminy S. z dnia 3.02.2009r. Organ I instancji ustalił - na podstawie tabel likwidacyjnych wsi C., uzyskanych z Archiwum Państwowego oraz odpowiedniej opinii geodezyjnej - że przedmiotowe nieruchomości pochodzą z uwłaszczenia włościan ukazem carskim z dnia 10.02.1864r. o Komisji Likwidacyjnej. W rezultacie w odniesieniu do przedmiotowych działek zastosowanie znajduje ustawa z dnia 29.06.1963r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz. U. z 1963r. nr 28, poz. 169), zwanej dalej ustawą.

Mając na uwadze dyspozycję przepisu art. 3 ustawy oraz całokształt pozostałych przepisów tej regulacji Starosta J. stwierdził, że do wspólnoty gruntowej zalicza się tylko takie grunty, które na datę wejścia w życie tej ustawy (05.07.1963r.) były użytkowane wyłącznie przez właścicieli do tego uprawnionych, czyli w niniejszej sprawie właścicieli (włościan) wymienionych w tabeli likwidacyjnej, w sposób odpowiadający gospodarczemu charakterowi wspólnot, a więc w celu np. wypasu inwentarza, zbioru siana, gospodarki leśnej, wydobywania gliny czy torfu na potrzeby właścicieli gospodarstw. Kierując się treścią w/w przepisów organ I instancji stwierdził - w oparciu o zeznania mieszkańców wsi, mapę klasyfikacyjną gruntów wsi C. z 1935r. oraz założoną w 1964r. ewidencja gruntów wsi C. - że charakter wspólnoty gruntowej zachowały wyłącznie grunty oznaczone w ewidencji jako działki nr 30, 302, 318 i 323.