Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 27 września 2012 r., sygn. II SA/Go 236/12

Dnia 27 września 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Bohdanowicz Sędziowie Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Sędzia WSA Michał Ruszyński (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Anna Lisowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 września 2012 r. sprawy ze skargi D.C. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki części budynku I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. nr [...], II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Wojewoda decyzją z [...] kwietnia 2010 r., znak: [...], na podstawie art. 157 § 1 i 2 w związku z art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej: K.p.a), stwierdził nieważność decyzji Prezydenta Miasta z [...] grudnia 1982 r., znak: [...] o zatwierdzeniu J.C. planu realizacyjnego i udzieleniu pozwoleniu na rozbudowę budynku jednorodzinnego na działce położonej w [...] nr ew. [...].

Po rozpatrzeniu odwołania oraz przeanalizowaniu akt sprawy Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję (decyzja Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] września 2010 r., znak: [...]).

Podstawę stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta z [...] grudnia 1982 r., znak: [...] stanowiła okoliczność, iż wydano tę decyzję z naruszeniem normy zawartej w § 12 ust. 2 rozporządzenia Ministra Administracji Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 1980 r., nr 17, poz. 62), a w konsekwencji rażącym naruszeniem interesów właścicieli sąsiedniej nieruchomości. Organ podkreślił bowiem, że przepis art. 5 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 1974 r., nr 38, poz. 229 ze zm.) stanowi, że obiekty budowlane powinny być projektowane, budowane i utrzymywane zgodnie z wymaganiami współczesnej wiedzy, w sposób zapewniający ochronę uzasadnionych interesów osób trzecich - zgodnie z przepisami, w szczególności techniczno-budowlanymi i normami. Sprzeczne z przepisami usytuowanie obiektu budowlanego wpływa bowiem na możliwości inwestycyjne właściciela sąsiedniej nieruchomości, ograniczając tym samym jego prawo własności.