Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 lipca 2012 r., sygn. I SA/Wr 297/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryka Łysikowska (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Halina Betta, Sędzia WSA Ludmiła Jajkiewicz, Protokolant Agnieszka Wróblewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 lipca 2012 r. sprawy ze skargi A. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 30 listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za lata 2005- 2010 I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz strony skarżącej kwotę 740 zł (siedemset czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] listopada 2011 r. (nr [...]) uchylająca w całości decyzję Wójta Gminy A z dnia [...] kwietnia 2011 r.

Nr [...] w przedmiocie określenia B w W. zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2005 r. w kwocie 140.142 zł, za 2006 r. w kwocie 144.388 zł, za 2007 r. w kwocie 146. 512 zł, za 2008 r. w kwocie 150.759 zł, za 2009 r. w kwocie 157.232, 22 zł i za 2010 r. w kwocie 163. 930 zł i przekazująca sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, że decyzją z dnia [...] kwietnia 2011 r. organ pierwszej instancji określił stronie skarżącej wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za lata 2005 - 2010. Opodatkowaniem objęto grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako "tereny różne" o powierzchni: 212.336 m² za lata 2005 - 2008, 212.336 m² za okres od stycznia do września 2009 r. oraz 212.896 m² za okres od października 2009 r. do grudnia 2010 r.

Wskazał organ, że w myśl art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tj. z 2010 r. Nr 95, poz. 613) wszystkie grunty będące w posiadaniu podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą są co do zasady związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i jako takie należy je opodatkować najwyższymi stawkami podatkowymi. Powołując przepis art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne, po myśli którego podstawę wymiaru podatków i świadczeń stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków wskazał gminny organ podatkowy, że z ewidencji gruntów i budynków wynika, iż sporne grunty sklasyfikowane są jako Tr - tereny różne, a zatem są to grunty podlegające opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Przy wymiarze podatku organ zastosował stawki podatkowe określone w odpowiedniej do okresu opodatkowania Uchwale Rady Gminy A.