Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 7 listopada 2013 r., sygn. I SA/Wr 1015/13

Dnia 7 listopada 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Sędziowie Sędzia WSA Anetta Chołuj, Sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca), Protokolant Marek Sosnowski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 listopada 2013 r. sprawy ze skargi M. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] marca 2013 r. Nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 22.10.2012 r. (nr [...]) Burmistrz Gminy T. ustalił Z. O. i M. Z. podatek od nieruchomości za 2010 rok w wysokości 27.329,38 zł.

Za przedmiot opodatkowania organ pierwszej instancji przyjął: grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej - o łącznej powierzchni 5.146 m2; budynki mieszkalne lub ich części - o powierzchni 53,90 m2; budynki zajęte na działalność gospodarczą - o powierzchni 1.118,04 m2 oraz budowle związane z prowadzeniem działalność, gospodarczej - o wartości 163.474 zł. W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy wskazał, że podstawę opodatkowania ustalono na podstawie informacji w sprawie podatku od nieruchomości za lata 2006-2009 złożonej przez Z. O. oraz "Opinii w sprawie Kwalifikacji Elementów Składowych Nieruchomości - Obiektów Budowlanych - Jako Budynków i Budowli dla potrzeb podstawy wymiaru podatku od nieruchomości" (z dnia 16.10.2009 r.).

W złożonym odwołaniu Z. O. zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych oraz naruszenie art. 210 § 4 i art. 284b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm. - dalej "O.P."). W uzasadnieniu strona podniosła, ze organ podatkowy w wyniku nieprawidłowo przeprowadzonej kontroli podatkowej korzystał, poprzez oplombowanie i nałożenie kłódek, z budynków i budowli posadowionych na nieruchomości będącej przedmiotem opodatkowania, co uniemożliwiło prowadzenie na tej nieruchomości działalności gospodarczej. Powyższe działanie doprowadziło również do naruszenia mienia osób trzecich będących najemcami poszczególnych pomieszczeń, a także do naruszenia praw współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości. Ponadto odwołujący podniósł, że organ pierwszej instancji ustalił wartość budowli z naruszeniem ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.