Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 18 lipca 2012 r., sygn. II SA/Gd 227/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tamara Dziełakowska Sędziowie: Sędzia WSA Janina Guść (spr.) Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Małgorzata Kuba po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2012r. na rozprawie sprawy ze skargi M. D. na decyzję Wojewody z dnia 27 lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę.

Uzasadnienie

II SA/Gd 227/12

Uzasadnienie

Decyzja z dnia 29 czerwca 2011 r. Starosta Powiatowy na podstawie art. 28, 33 ust. 1, 34 ust. 4 i 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j.Dz.U. z 2010 nr 243 poz. 1623 ze zm.), zatwierdził projekt budowlany i udzielił M. D. pozwolenia na budowę budynku garażowo-gospodarczego, jako I etapu budowy części mieszkalnej na działkach nr [...] obr[...] w M.

M. K. i R. K., właściciele sąsiedniej nieruchomości, wnieśli odwołanie od powyższej decyzji wskazując, iż planowana rozbudowa doprowadzi do powiększenia skali produkcji karmy dla zwierząt w centrum osiedla domków jednorodzinnych i zwiększy uciążliwość istniejącego na nieruchomości inwestora zakładu. Nadto wskazali oni, że jako najbliżsi sąsiedzi nie zostali poinformowani o prowadzonym postępowaniu.

Wojewoda decyzją z dnia 27 lutego 2012 r. na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia. Organ wskazał, iż z ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uchwalonego uchwałą Rady Miasta nr [...] z dnia 14 grudnia 2005 r. (Dz. Urz. Woj. Nr 28 poz. 559 z dnia 13 marca 2006 r.) wynika, że działki nr [...] i [...] przeznaczone są pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. § 32 ust. 3 planu stanowi, że adaptuje się zabudowę istniejącą z możliwością jej uzupełnienia wyłącznie jako budynki jednorodzinne wolnostojące. Na terenie tej nieruchomości znajduje się obecnie zabudowa produkcyjna. Planowa zabudowa o charakterze garażowo-gospodarczym będzie zatem stanowiła uzupełnienia zabudowy produkcyjnej, a nie mieszkaniowej. Inwestor wskazywał, że wniosek dotyczy etapu inwestycji, która obejmie w przyszłości również przebudowę i adaptację istniejącego budynku garażowego na budynek mieszkalny. Organ stwierdził jednak, że brak jest jakichkolwiek gwarancji, że inwestor w przyszłości zrealizuje na tej nieruchomości zabudowę mieszkaniową i ocenił planowaną inwestycję jako sprzeczną z planem. Organ wskazał nadto, że lokalizacja usług na tym terenie wymaga opinii organu inspekcji sanitarnej, której wnioskodawca nie dołączył. Wojewoda stwierdził, że organ I instancji winien zobowiązać inwestora do przedłożenia wniosku zgodnego z planem zagospodarowania przestrzennego, t.j. obejmującego również realizację obiektu o funkcji mieszkalnej.