Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 czerwca 2012 r., sygn. II SA/Wa 432/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Śledzik Sędzia WSA Iwona Dąbrowska (spr.) Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi K.B. - przedstawicielki ustawowej małoletniego L.B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję ją poprzedzającą z dnia [...] grudnia 2011 r.; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] stycznia 2012 r., nr [...], po ponownym rozpatrzeniu sprawy z wniosku K. B., przedstawicielki ustawowej małoletniego L. B. o przyznanie świadczenia w drodze wyjątku, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, utrzymał w mocy decyzję podjętą w dniu [...] grudnia 2011, nr [...], odmawiającą przyznania świadczenia w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu powyższej decyzji Prezes ZUS stwierdził, że świadczenie na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) może być przyznane ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania, a powyższe warunki muszą być spełnione łącznie i renta rodzinna jest świadczeniem pochodnym, jakie przysługiwałoby osobie zmarłej. Tymczasem w rozpoznawanej sprawie ojciec dziecka na przestrzeni 51 lat życia posiada udowodnione okresy składkowe i nieskładkowe wynoszące 22 lata, 1 miesiąc i 10 dni. Organ podał też, że nie bez znaczenia jest fakt, że w okresach od [...] kwietnia 1999 r. do [...] września 2000 r., od [...] października 2002 r. do [...] marca 2004 r., od [...] kwietnia 2004 r. do [...] listopada 2005 r. i od [...] sierpnia 2007 r. do [...] marca 2011 r. W. B. nie wykonywał zatrudnienia lub innej działalności objętej ubezpieczeniem społecznym oraz ubezpieczeniami emerytalnymi i rentowymi. Organ wskazał ponadto, że w 10 leciu przed dniem śmierci (od [...] marca 2001 r. do dnia [...] marca 2011 r.) zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych wymaganych do przyznania świadczenia w trybie zwykłym, wnioskodawczyni udokumentowała 2 lata, 2 miesiące i 17 dni tych okresów.