Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 5 czerwca 2012 r., sygn. II SA/Bd 104/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Małgorzata Włodarska Sędziowie: sędzia WSA Anna Klotz sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) Protokolant Paweł Staniszewski po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 22 maja 2012 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w [...] na decyzję [...][...]Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie rozbiórki oddala skargę

Uzasadnienie

[...] Sp. z o.o. w [...] w dniu[...] dokonała zgłoszenia zamiaru wykonania robót budowlanych polegających na budowie 9 anten na kominie [...] Zakładów[...], przy ul. [...] oraz 3 szaf sterujących wraz z okablowaniem. Postanowieniem z dnia [...] r. Starosta Powiatowy w [...] nałożył na skarżącą obowiązek uzupełnienia zgłoszenia w wyznaczonym terminie, poprzez dostarczenie decyzji o warunkach zabudowy dla planowanej inwestycji. Inwestor nie uzupełnił zgłoszenia. Starosta nie wydał decyzji o wniesieniu sprzeciwu. Roboty budowlane zostały wykonane przez inwestora w lutym 2009 r.

Pismem z dnia [...] r. Ogólnopolskie Stowarzyszenie [...] z siedzibą w [...] wystąpiło do [...] Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] o wszczęcie postępowania w sprawie budowy anten. Po wszczęciu postępowania i przeprowadzeniu oględzin w dniu 11 marca 2009 r. [...] Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] decyzją z dnia [...] r. umorzył postępowanie z uwagi na to, że inwestycja była objęta zgłoszeniem, a organ architektoniczno-budowlany nie wniósł sprzeciwu.

Na skutek odwołania Stowarzyszenia [...] Inspektor Nadzoru Budowlanego uchylił decyzję organu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Zdaniem organu odwoławczego to, że właściwy organ nie wniósł sprzeciwu, nie może sankcjonować nieprawidłowości zgłoszenia, wobec którego sprzeciw powinien być wniesiony na podstawie art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), ponieważ inwestor nie uzupełnił zgłoszenia. Nie zostało wyjaśnione, jakie znaczenie ma decyzja Burmistrza Miasta [...] z dnia [...] r. odmawiająca ustalenia lokalizacji tej inwestycji jako inwestycji celu publicznego. Ponadto w ocenie organu zamierzenie inwestycyjne stanowiło jedną całość i jest objęte dyspozycją art. 29 ust. 2 pkt 15 Prawa budowlanego, a nie obiektem budowlanym (art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego). Jakkolwiek postępowanie naprawcze nie może być prowadzone w trybie art. 48 Prawa budowlanego, to jednak sprawa wymaga przeprowadzenia dodatkowego postępowania wyjaśniającego.