Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 5 czerwca 2012 r., sygn. II SA/Bd 432/12

Dnia 5 czerwca 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Jarzembski Sędziowie: sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) sędzia WSA Anna Klotz Protokolant: Krzysztof Cisewski po rozpoznaniu w II Wydziale na rozprawie w dniu 5 czerwca 2012 roku sprawy ze skargi J. B. na decyzję [...] Komisji [...] Uniwersytetu [...] z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie stypendium socjalnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komisji [...] Wydziału [...] z dnia [...]r., nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od [...] Komisji [...] Uniwersytetu [...] na rzecz skarżącej J. B. 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Komisja Stypendialna Wydziału[...], na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98 z 2000 r., poz. 1071 z późn. zm.), art. 173 ust. 1, art. 179, art. 182 i art. 184 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.) i § 13 - §20 Regulaminu przyznawania pomocy materialnej studentom UMK z dnia 29 września 2011 r. (Zarządzenie Rektora Nr 130), przyznała J. B. stypendium socjalne w roku akademickim 2011/2012 na okres 9 miesięcy, od października 2011r. do czerwca 2012 r. w wysokości 400,00 zł miesięcznie; odmówiła jednak zwiększenia stypendium (tzw. dodatku mieszkaniowego) z tytułu zamieszkania w obiekcie innym niż dom studencki. W uzasadnieniu wskazano, iż z załączonych do wniosku dokumentów wynika, że miesięczny dochód na osobę w rodzinie wnioskodawcy wynosi 79,40 netto, a wysokość miesięcznego dochodu netto na osobę w rodzinie studenta uprawniająca do ubiegania się o świadczenia o charakterze socjalnym wynosi 782,60. Komisja nie przyznała zwiększenia stypendium socjalnego z tytułu zamieszkiwania w innym obiekcie z uwagi na fakt, że umowa, na podstawie której wnioskodawczyni korzysta z lokalu jest umową użyczenia, której istotą jest bezpłatne używanie umówionej rzeczy, a więc nie generuje ona dodatkowych kosztów, natomiast biorący rzecz w użytkowanie ponosi jedynie zwykłe koszty jej utrzymania.