Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 maja 2012 r., sygn. VII SA/Wa 28/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Cieśla, , Sędzia WSA Małgorzata Jarecka (spr.), Sędzia WSA Iwona Szymanowicz-Nowak, Protokolant st. ref. Anna Tomaszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 maja 2012 r. sprawy ze skargi S. P. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] listopada 2011 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] listopada 2011 r., znak: [...], Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, zw. dalej GINB, uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2011 r., znak: [...], o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Starosty G. z dnia [...] listopada 2006 r., Nr [...], zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej P. Sp. z o.o. pozwolenia na przebudowę stacji bazowej telefonii komórkowej na działce nr ewid. [...], położonej w G., os. [...] i umorzył postępowanie.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco.

Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. decyzji o pozwoleniu na przebudowę stacji bazowej wystąpił S. P., opierając się na przesłance z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., twierdząc, że w niniejszej sprawie mamy do czynienia z "rozbudową", a nie "przebudową" ww. stacji.

Decyzją z dnia [...] września 2011 r., znak: [...], Wojewoda [...], na podstawie art. 157 § 1 oraz art. 158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071, ze zm.), zw. dalej "k.p.a.", po rozpoznaniu ww. wniosku, odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji o pozwoleniu na przebudowę, wskazując, że w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623, ze zm.), zw. dalej Prawem budowlanym, brak jest legalnej definicji "rozbudowy", a z definicji legalnej "przebudowy" wynika, iż "rozbudowa" to zmiana charakterystycznych parametrów danego obiektu budowlanego. Ponadto organ I instancji ustalił, że przed udzieleniem ww. pozwolenia inwestor uzyskał wszystkie wymagane prawem dokumenty, opinie, uzgodnienia. W jego ocenie ww. decyzja została wydana zgodnie z przepisami Prawa budowlanego, w tym art. 35 tej ustawy. Wojewoda, powołując się na orzecznictwo (por. wyrok NSA z dnia 16 września 2009 r., sygn. akt II OSK 1376/08), uznał, że Starosta prawidłowo zakwalifikował ww. inwestycję jako "przebudowę", co dodatkowo potwierdza fakt, iż planowane przedsięwzięcie stanowi urządzenie ekranowe o małej mocy, wytwarzające pole elektromagnetyczne występujące w wolnej przestrzeni niedostępnej dla ludzi. Poza tym wskazał, że w przypadku gdy mamy do czynienia z interpretacją określonej definicji (np. przebudowy) oraz, gdy brak jest w ogóle definicji legalnej danego zagadnienia (np. rozbudowa), nie można traktować jako "rażącego" takiego rozstrzygnięcia, które wynika z odmiennej interpretacji danej normy. Nie każde bowiem naruszenie prawa dyskwalifikuje decyzję w takim stopniu, że niezbędna jest jej eliminacja, tak jak gdyby od początku nie została wydana. O rażącym naruszeniu prawa decydują łącznie trzy przesłanki: oczywistość naruszenia prawa, charakter przepisu, który został naruszony oraz skutki społeczno-gospodarcze, wywołane decyzją (por. wyrok NSA z dnia 9 lutego 2005 r., sygn. akt OSK 1134/04).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00