Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 9 marca 2012 r., sygn. II SA/Rz 1239/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Małgorzata Wolska Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk WSA Krystyna Józefczyk /spr./ Protokolant st. sekr. sąd Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 lutego 2012 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego -skargę oddala-

Uzasadnienie

J. B. za pośrednictwem Sekcji Socjalnej Szpitala Psychiatrycznego [...] wniósł do Burmistrza Miasta [...] o przyznanie zasiłku okresowego za miesiąc czerwiec - sierpień 2011 r. Wniosek ten został rozpoznany odmownie decyzją z dnia [...] września 2011 r. nr [...], wydanej przez Kierownika Miejsko Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej działającego z upoważnienia Burmistrza Miasta. W treści uzasadnienia tej decyzji wyjaśniono stronie, że w myśl art. 13 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, osobie odbywającej karę pozbawienia wolności nie przysługuje prawo do świadczeń z pomocy społecznej. Problematyczne jest to, czy przebywanie w zamkniętym zakładzie lecznictwa odwykowego jest tożsame w skutkach z pozbawieniem wolności w rozumieniu art. 13 ustawy o pomocy społecznej. Nie budzi wątpliwości, że pobyt skazanego w zakładzie jest w istocie połączony z efektywnym pozbawieniem wolności ze względu na zamknięty charakter tego zakładu a także fakt, że według treści art. 96 § 4 Kodeksu karnego okres tego pobytu zalicza się na poczet kary pozbawienia wolności. Według organu gminy, osoby pozbawione wolności a także, wobec których wykonywany jest środek zabezpieczający z art. 96 § 1 K.k. osadzone w zamkniętych zakładach lecznictwa odwykowego zwolnione są z zaspokajania w tym czasie własnym staraniem swych podstawowych potrzeb bytowych. Dlatego odmówiono przyznania J. B. świadczenia z pomocy społecznej w postaci zasiłku okresowego.