Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 5 marca 2012 r., sygn. II SA/Gl 851/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka (spr.),, Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Protokolant st. sekretarz sądowy Ewa Jędrasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2012 r. sprawy ze skargi Wojewody Śląskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Imielinie z dnia 28 czerwca 2011 r. nr IX/45/2011 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w częściach dotyczących terenów oznaczonych symbolami: 1 MN - 12 MN, 1U/MN - 3 U/MN, 1 MN/U - 5 MN/U, 1U, 2 U, 1 KD - L, 2 KD - L, 3 KD - L, 1 KD - D, 2 KD - D, 3 KD - D, 1 KDX - 3 KDX oraz przepisów § 9 pkt. 5, § 10, § 11 ust. 1 pkt. 2 lit. f tiret drugie, § 11 ust. 3 pkt. 6; 2. w pozostałym zakresie skargę oddala.

Uzasadnienie

W dniu 28 czerwca 2011 r. Rada Miasta Imienin podjęła uchwałę nr IX/45/2011 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Imienin w rejonie ulic Malczewskiego, Wandy, Sikorskiego i Imielińskiej.

Skargę na tę uchwałę do sądu administracyjnego wniósł Wojewoda Śląski, wnioskując o stwierdzenie jej nieważności w całości. Zarzucił, że uchwała narusza art. 15 i art. 28 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80, poz. 717 ze zm.) i § 4 pkt 6 i 8 rozporządzenia z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. nr 164, poz. 1587) oraz art. 96 ust. 1 i art. 102 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. nr 115, poz. 741 ze zm.).

W uzasadnieniu wskazano, że uchwała narusza art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy o planowaniu (...) w związku z § 4 pkt 6 rozporządzenia, albowiem w § 16 pkt 2 uchwały, dla terenów oznaczonych symbolami 1U i 2U nie określono wielkości powierzchni zabudowy i nie ustalono żadnych zasad kształtowania zabudowy. Istotnie naruszono także art. 15 ust. 2 pkt 8 ustawy. Jakkolwiek w ustaleniach szczegółowych dla poszczególnych terenów ustalono zasady scalania i podziału nieruchomości, to nie wyczerpano zakresu przepisu § 4 pkt 8 rozporządzenia, nie określono bowiem takiego parametru, jak kąt położenia granic w stosunku do drogi. W konsekwencji nie określono obligatoryjnych zasad i warunków scalania i podziału nieruchomości, niezbędnych w świetle art. 102 u.g.n.