Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 4 listopada 2009 r., sygn. II SA/Po 383/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędzia WSA Elwira Brychcy Protokolant Starszy sekretarz sądowy Monika Pancewicz po rozpoznaniu w Poznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2009 r. sprawy ze skargi Gminy Stęszew na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Wielkopolskiego z dnia 31 marca 2009r. Nr WN.I-10.0911-123/09 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę /-/ W.Batorowicz /-/ D.Rzyminiak-Owczarczak /-/ E.Brychcy

Uzasadnienie

W dniu 12 lutego 2009 r. Rada Miejska Gminy Stęszew podjęła uchwałę Nr XXIV/232/2009 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w miejscowościach Dębno i Dębienko, gmina Stęszew. Uchwałę podjęto na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2003 r. Nr 80 poz. 717 ze zm. - dalej w skrócie "ustawa o p.z.p."). Uchwałę wraz z aktami planistycznymi w dniu 5 marca 2009 r. doręczono Wojewodzie Wielkopolskiemu.

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 31 marca 2009 r. nr WN.I-10.0911-123/09 Wojewoda Wielkopolski, na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1591 ze zm.), orzekł nieważność przedmiotowej uchwały z uwagi na istotne naruszenie prawa.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ nadzoru wyjaśnił, iż zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy o p.z.p. oraz §7 i 8 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. Nr 164 poz. 157) projekt planu powinien zawierać linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania oraz zawierać nazewnictwo i oznaczenia umożliwiające jednoznaczne powiązanie projektu planu miejscowego z tekstem planu. W § 26 pkt 1 przedmiotowej uchwały dla terenów oznaczonych symbolami 24U/P, 25U/P i 26U/P nie ustalono jednoznacznego przeznaczenia terenu, czym naruszono podstawową zasadę sporządzania planu. Dla terenów tych przyjęto przeznaczenie podstawowe obejmujące funkcję usługowo-przemysłową. Jednocześnie, zgodnie z zapisem uchwały, na tym samym terenie dopuszcza się lokalizację zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej "wzdłuż drogi 3KDL w pasie o szerokości nie większej niż 50 m". Organ nadzoru podkreślił, iż ustalenie na jednym terenie (bez rozgraniczenia linią rozgraniczającą terenów o różnym sposobie zagospodarowania) wzajemnie rozłącznych funkcji - w tym przypadku zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowo-przemysłowej - poza jawną sprzecznością z zapisami ustawy (art. 1 ust. 1 ustawy o p.z.p.), często prowadzi do konfliktów przestrzennych związanych z nieuniknionym oddziaływaniem terenów produkcyjnych na tereny mieszkaniowe i uciążliwościami z tym związanymi. Organ nadzoru wskazał także, iż w odniesieniu do tych terenów nie ustalono koniecznych parametrów i wskaźników zabudowy, takich jak wysokość, dopuszczalna powierzchnia zabudowy, geometria dachu, co może utrudnić lub uniemożliwić wydawanie decyzji o pozwoleniu na budowę.